met een stuk in De Limburger vandaag
KLIK
---------------------------------------
Een witte mei op Corsica
Mijn mooiste plekje op aarde
In 1996 heb ik al eens de GR20 gedaan op Corsica. Dit is de zwaarste langeafstandswandeling in Europa. Volle bepakking en elke dag minimaal 700 meter stijgen en dalen. Eigenlijk is het meer klimmen (alpien) dan wandelen. De tocht duurt vijftien dagen en is een aaneenschakeling van hoogtepunten. Vandaar dat ik besloten heb de tocht nogmaals in mijn eentje te lopen dit jaar. (Een verslag van de tocht staat op http://
www.corsica-prikbord.nl/viewtopic.php?t=2589&start=0) Een plekje uit 1996 is altijd blijven hangen. Dat is het uitzicht bij de Pratihut, gelegen op een hoogte van 1820 meter. Dat jaar had het eind mei nog flink gesneeuwd en dat maakte het uitzicht wel zeer bijzonder. Vanuit de hut heb je een compleet uitzicht op de laagvlakte bij Solenzara, het strand, de zee met verderop Elba en het vasteland van Italië. Hemelsbreed zal het strand ongeveer op vijf kilometer van de hut liggen. De combinatie van de kou (rond het vriespunt), de sneeuw en het uitzicht op het zonnige strand maakt dit voor mij een zeer bijzondere en magische plek.
DAGMAR STASSEN,
Valkenburg
