Bij mij is het nu ook raak. Volgende maand heb ik 20 jaar mijn rijbewijs, binnen 3 weken had ik een, toen bijna klassieke, Alfa voor de deur. (Ik heb 'm trouwens nog steeds!) Maar nu is dan het moment gekomen dat ik voor het eerst een niet-Italiaanse auto gekocht heb.
Ik zocht een nieuwe daily ter vervanging van mijn Abarth 595 Esseesse en had best wat budget. Hoefde niet ruim te zijn, wel een beetje kofferruimte voor werkspullen en klein achterbankje als er incidenteel kleine kinderen mee gaan. Comfort was geen issue, is alleen maar om in/rondom de stad en voornamelijk Zuid-Limburgse en Waalse B-weggetjes.
Natuurlijk eerst naar een Alfa gekeken, een Giulia Quadrifoglio uiteraard. Ontzettend gaaf en dik apparaat, maar na een testrit had ik toch wel mijn twijfels. Deze auto was té groot om fun te hebben op de kronkelwegen waar ik veel kom, plus dat ik bijna nergens het potentieel van de auto écht kon benutten. Ik zou voor mijn gevoel altijd met de rem erop moeten rijden. Dus wat ik nodig had was gewoon net als ik de laatste jaren heb gehad, een snelle compact hatchback. (Zodoende dus 2x een Abarth gehad en daarvoor een Giulietta QV TCT). Maarja....Alfa heeft gewoon niks meer in de aanbieding in dit segment. Sterker nog, heel Stellantis heeft zelfs geen sportieve compacte auto meer. (Alleen de nieuwe elektrische Abarth, maar die is te zwaar en te langzaam voor die centen)
Dus wat is het geworden? Een f*cking Toyota!
Als je me 3 jaar geleden had gezegd dat ik mijn Abarth weg zou doen voor een Yaris had ik je kei- en keihard uitgelachen, maar dit ding is gewoon briljant! 270pk, permanente en instelbare 4-wielaandrijving, gigantische remmen, carbon dak en aluminium plaatdelen en ga zo maar door. Eigenkijk is het gewoon de moderne Delta Integrale van de 21e eeuw.
Natuurlijk heb ik m'n 3 klassieke Alfa's nog, maar vind het wel ontzettend jammer dat de hele hoek van Italiaanse merken niks leuks meer te bieden hebben. Als de Giulia/Stelvio er straks uit gaan blijft er écht helemaal niks meer over.