Knallen met een Montreal, een reisverslagje.

[Pericoloso]

Een paar dagen geleden een mooie rit gemaakt teug uit ons geliefde Umbrie en Toscane. 's Ochtends om 6 uur ons culinaire verwenadres verlaten voor een straffe 1400 km naar huis. Zonnetje is op en de eerste Italianen fietsen tergend langzaam met een hemd aan en peuk in het hoofd naar hun stamcafe voor hun eerste straffe bak van die dag. Het is nu toch al 28 graden, Panda's en Ypsylonnetjes pruttelen voor mij op de lokale wegen naar het werk van hun baasje. De klapperende (snel)weg tussen Siena en Florence heeft sinds de laatste keer eindelijk een normale asfaltlaag gekregen, je hebt niet meer het idee dat je auto gemarteld wordt door de gaten in het wegdek. Het gaat vlotjes, binnen no time zijn we bij Como, even de weg af om nog wat vergeten lekkernijen ( limoncello, verse pesto etc. ) mee te nemen en van een paar doppio's te genieten. Zwitserland wordt overspoeld, het komt met bakken uit de lucht, 80-90 maximaal, je ziet geen hand voor ogen en af en toe schaatsen op een plas. Daar wordt je gaar van. In Duitsland is het weer droog en kan het gas er weer een beetje op, 130 max volgens herr Polizei. Even voorbij Freiburg ontwaar ik 500 meter voor me een afwijkend silhouet. Interessant..... al gauw zie ik de contouren van een Montreal in argento. Rijdt keurig 120, ik glij er met omgedraaide nek voorbij en pas mijn snelheid iets aan, de Montreal met grijzende 60-er achter het stuur, volgt op een paar honderd meter. Het is een redelijke auto, geen concoursauto van een poetser. Soms is ie iets verder weg, maar ik zie hem het gat steeds weer dichtrijden. Leuk, ik was een beetje aan het inkakken, maar ben weer het mannetje. Kort daarna mogen de teugels los, snelheidbeperking is er af. Eens kijken wat onze Duitse Alain Delon van plan is met zijn V8..... in plaats van zelf mijn auto naar de 200 te jassen ga ik 140 rijden en ga naar rechts..... en ja hoor daar zie ik de neus omhoogkomen als de voorsteven van de Kameleonboot. Ik laat hem voorbijgaan en geef hem een signaal van bewondering. Dat zal onze Duitse Flavio niet verwacht hebben, ik rij immers in een Duitser met ringen. Hij groet beschaafd en lacht terug. Ik geef gas bij en volge hem. Flavio Delon peert hem door naar 170. Kijk dat is geen poetser maar een rijder denk ik. Mijn vrouw begint het zelfs leuk te vinden, al denkt zij wellicht eerder hoe deze post-playboy er 30 jaar geleden uit had gezien en niet zijn auto. We zakken weer af naar 100 omdat een Kia met Vinexbouwsel aan de trekhaak het nodig vindt de linkerbaan te bezetten. Daarna geeft Flavio weer een peut gas en stoomt met af en toe een klein pluimpje door naar 185, raampje halfopen, handen losjes aan het stuur. Comme il faut. Er moet weer geremd worden, ik merk dat Flavio liever niet remt, maar fors terugschakelt en op de motor remt, gelardeerd met mooie pluimen. Bij flink remmen zie ik dat ie scheeft trekt, vandaar. Flavio is misschien toch wel een halve Italiaan, rijdt tot bovenop zijn voorganger en begint al gas te geven voordat de horzel voor hem naar rechts is verdwenen. Het beest komt steeds meer los in Flavio en hij knalt door naar 200+. Amice je gaat me toch niet vertellen dat ik met mijn 255 pk nog moeite moet gaan doen om je bij te houden? Wat zal ie wegen denk ik, 1200 kilo??, ff opzoeken thuis, met 200 pk. Hmmmm 255 pk en een kleine 1800 kilo zonder familie en bagage is verdomme pro rata nog minder, geen wonder dat ik ook flink aan de bak moet. Dit scenario doet zich nog tientallen malen voor. Elke keer vlamt Flavio naar 200+. Ik geniet en speer hem een keer voorbij om mijn lol met hem te delen, hij grijnst van oor tot oor. Daarna is het weer aan hem om voorbij te gaan,ik geef hem steeds rugdekking op eerbiedwaardige afstand. Een niet begrijpende vertegenwoordiger met een 3-serie snapt het niet en forceert zich tussen ons om te gaan kleven bij de Monti. Laat maar gaan, teveel misplaatst testosteron. Zo rijden we nog lang door. Bij Karlsruhe gaat de knipper van Flavio naar rechts aan. Wij begrijpen elkaar en salueren elkaar met een grote grijns op het smoel. Flavio buigt af ...dat was toch 1 1/2 uur en een aangenaam gezelschap. Jullie zullen begrijpen dat mijn gaarheid als sneeuw voor de zon was verdwenen. Ik kon er weer even tegen. Even later denk ik dat het gekke is dat de beste Alfa ervaring van 2 1/2 week Italie uit Duitsland moest komen...

Wat hebben jullie voor (Alfa)leuks meegemaakt/gezien??

[Jens Hoorn]

Mooi verhaal!

[Paco166]

Mooi gesproken! Zag het helemaal voor me tijdens het lezen.

[ronald]

Leuk geschreven!

En wat leren we hiervan?

Jij gaat volgend jaar met een Alfa op vakantie!

[SPIDERVELOCE1750]

Prachtig stukje proza inderdaad .

Mooi relaas van een Alfadwaas ( hint , hint ) .

[alfaromeocars]

Schoon verhaal, doet het verlangen naar een Montreal alleen maar toenemen

[AlfettaOwner]

[GT 75V6]

[Pericoloso]

Geloof me, ik ben vele malen met een Alfa naar Italie geweest, de meest memorabele zijn toch wel de keren met de Spider geweest. Het jammere is dat Alfa op dit moment geen auto heeft die me aanspreekt. Geen opvolger van de 166 en de 159 SW heeft niet de motoren die ik bij een Alfa vind horen ( benzine dan ) en het dashboard/middenconsole vind ik echt lomp voor een Alfa. Je hoort me niet klagen hoor, met een 3.2 quattro met tiptronic en luchtvering ben ik heel gelukkig. Ga maar eens op zoek naar een 147 voor moeders om niet helemaal Alfaloos te zijn na 25 jaar.

Overigens heb ik in ruim 2 weken weinig leuks gezien in Italie op klassiek Alfagebied; 2 keer Spider IV, 1 Alfetta, 1 Betrone koets onder een afdak, geen enkele 75 en misschien nog maar 5 keer een 155. Wel de nodige 500-jes waronder een Giardinera nog in gebruik door een paar oudjes in Perugia, 1 Fiat 128, 1 Fiat Mirafiori, een stuk of 3 Bianchi's en 1 Innocenti.

[Corrado]

Leuk stuk. Ik ben bijna op weg naar Italie en houd m'n ogen open. Kan ik wellicht over een week of twee ook een mooi vervolg schrijven.

Dat je bijna geen klassiekers meer ziet kan ik alleen maar beamen. Ben bang dat we daarvoor gewoon in Nederland de ogen de kost moeten geven, want daar zijn de meesten inmiddels wel beland...

Koen

[Berlina addicted]

Prachtig verhaal !! Leuk geschreven. Zelf vertrekken we Donderdag met 2 Berlina's naar italie, omgeving meer van Trasimeno voor een vakantie van twee en een halve week. Gaan tussendoor ook nog mijn Zuster bezoeken die in Rome woont. En.... mijn Berlina heeft in zijn "jeugd" als stafauto van het ministerie van binnenlandsche zaken in Rome rondgereden . misschien kent hij de weg daar nog

Mvg. Richard www.berlina.nl

[Pericoloso]

Da's leuk heb een week in Tuoro sul Trasimeno gezeten met prachtig uitzicht over het meer. Had alleen verwacht dat er wat mee te beleven zou zijn rond het meer.

[@lfa@lgra]

Leuk is dat. Moderne spul de deur uit trappen en Montreal en grijze pruik gaan scoren....(dat laatste is aan mij trouwens niet meer besteed. )
Ga de komende weken eens kijken wat wij weer voor reacties krijgen..

[stof]

ik vertrek vrijdag (met de sprint) naar Italia... overnachten net na de Gotthard, dan door naar Toscane/Umbrie een paar dagen. Dan door naar Rome, en als het goed is tegen Spettacolo weer thuis... als ik kom is 't dus met een sprint vol dooie beesten en vakantiebagage achterin! Heb er zin in!

[Pericoloso]

Niet vergeten de Stelvio te pakken als je de kans hebt!!!! 48 keer haarspeld en op naar 2760 meter. knallen met die brulpijp!!