Als de draagarmrubbers van een 159 op dezelfde manier zijn gemaakt als bij een 147 / 156 / GT....:
Dan zijn ze nieuw bijna "droog" in de draagarmen gedrukt. Aan de binnenkant van het rubber (wat je dus niet ziet
bij de draagarm) zitten dan een soort kruisjesvormige uitsteekseltjes. Die moeten zorgen voor enige afstand tussen
draagarm en rubber waar het vet tussen moet blijven zitten. Dan heb je geen contactgeluid tussen draagarm en bus,
en binnendringend zand etc. blijft in het vet 'zweven'.
Maar dat vet is veel te weinig, de kruisjes slijten veel te snel weg, en vanaf dan heb je wel het bekende kraakgeluid
bij inveren. Vooral bij de bovenste draagarmpjes en wanneer het zaakje helemaal droog is.
Dan is het nog niet echt stuk maar wel irritant. Als het nog een stapje verder gaat dan krijg je ook speling in de rubbers
en op de fuseekogels dus invloed op het rijden, dan wordt het echt afkeur.
Bij de 147 / 156 / GT is dat wel te voorkomen door nieuwe draagarmpjes nooit zomaar nieuw uit de verpakking te monteren.
Liefst eerst de rubbers er uit persen, flink insmeren met stevig vet en terugzetten, en dan pas monteren. Daar kwam ik
zelf ook pas achter na meerdere draagarmwissels. Daarna toegepast en ze gingen echt merkbaar (2 - 3x) langer mee.
De echte liefhebbers en DHZ-ers maken in de draagarmpjes ook wel eens ouderwetse smeernippels, om daar zo nu en dan
eens wat vet in te spuiten. Het ouderwetse doorsmeren, men vindt het niet meer nodig maar in dit geval zo gek nog niet.
(Wat Sjoerd Jan zei. Als een 159 op dat gebied hetzelfde is als een 147 / 156 / GT, dan helpt dat zeker.)
Een heel verhaal, maar de oplossing is eigenlijk niet moeilijker dan 1 klodder smeervet....
.