Nou het was weer bagger tussen het gepeupel in Gstaad....
Zoals Ome Taas al melde vanuit de internet room van het Palace Hotel (
www.palace.ch) was de Alfa content zeeeeer matig met eigenlijk alleen maar een overgerestaureerde 6C 1750 met Castagna body uit Brazilie...
Hij was dusdanig smetteloos dat, met in het achterhoofd het feit dat ze in het aanpalende Argentinië bezig zijn met het "herfabriceren" van complete Bugatti T35's en ook de 6c motoren, ik durf te twijfelen aan de authenticiteit...
De heenreis was vrij onspectaculair vooral daar ik de nacht van Donderdag op Vrijdag maar doorgehaald had en tegen de tijd dat ik in de Engelse-Boer-in-intussen-door-de-weeromstandigeheden-enigszins-groezelig-geworden-jasje het Scheveningse binnenreed, elke auto die zich binnen mijn gezichtsveld bevond ongeveer 3-dubbel mijn brein binnendrong dus aan Ome Taas de eer gelaten om de Ebiiddweggj naar het Saanenland te chaufferen...
Weinig meegekregen van de heenweg dus... ongeveer 100 km voor de Zwitserse grens weer ontwaakt dus onze glorieuze entree in het land der Eidgenossen toch nog met open ogen meegemaakt...
Enigszins gedesillusioneerd tot de conclusie gekomen dat 4x4 aandrijving eigenlijk niet nodig was want de hoeveelheid sneeuw viel bar tegen... daar waar we er vorig jaar nog een dagje extra aangeplakt hadden om op houten plankjes van een berg naar beneden te glijden... zagen we het ditmaal donker in...
Gelukkig had Ome Taas van tevoren reeds accommodatie geboekt zodat we eenmaal op de plaats van bestemming rap konden inchecken om ons vervolgens te laven aan het heerlijke Zwitserse bier in de kroeg die zich onder ons hotel bevond.
De volgende dag redelijk op tijd naar het Palace hotel om al het moois te bezichtigen.
De enigszins troosteloze toestand van het sneeuwgebeuren wordt wel weerspiegeld door het volgende plaatje...
Maar als je dan even later dit weer van uit je zijruitje kunt waarnemen, voel je je al snel weer thuis... (ik wel tenminste):
Heerlijk hoe Zwitserland je af en toe het gevoel kan geven dat je je midden in een modelspoorbaan bevindt...
Het Palace Hotel blijft ondanks de toch wel oubollige inrichting stiekem ook wel het summum van oude sjiek... het geld druipt er aan alle kanten van af... kan ook niet anders als je rekent dat je voor een nachtje in de penthouse suite zo'n 8.688 Eurios dient neer te tellen (en dat is dan nog exclusief de bunnies die je verwacht bij de naam "Penthouse").... Moet ik er nog bij vermelden dat wij het met een ietwat nederiger onderkomen moesten doen? Het Palace zoals het majestueus boven Gstaad uittorent:
Het bezoek aan de "Gstaad veiling" is altijd tweeledig... enerzijds ga ik er heen voor mijn "werk"... het oud papier gerelateerd aan een ander Italiaans merk dan wat we hier meestal bespreken... en anderzijds is het puur plezier... lekker "mingelen" met de rijken der aarde en genieten van zeer fraaie automobielen in een sprookjesachtige setting... Kortom... "afzien geblazen!"
Met het oud papier zal ik u niet te veel vervelen nu.. het aanbod was redelijk onspectaculair te noemen op het originele kentekenbewijs van Ferrari 250 GTO # 3705GT na... sowieso natuurlijk 1 van slechts 2 knuisten vol aan GTO's die ooit gemaakt zijn en als setje papier eigenlijk een essentieel deel van de historie van die auto die ooit 2e overall werd op Le Mans... Als een GTO van eigenaar verwisselt gaat daar eigenlijk altijd wel een som van boven de 10 miljoen mee gemoeid en ik vond de high estimate voor dit stapeltje papier van slechts 15.000 Zwitserse Franken (10.000 Euro) eigenlijk vrij conservatief... stiekem had ik me voorgenomen om als de prijs ECHT laag zou blijven wel te gaan meebieden maar het werd me toch te gek en uiteindelijk ging het setje voor een matige 10.000 Franken (11.800 incl opgeld / 7.600 Euro) naar een Nederlandse verzamelaar cum handelaar...
Het zou de toon zetten voor de rest van de veiling...
Het setje waar het om ging:
Foto:
www.bonhams.com
Uiteindelijk slechts 3 lotjes in de wacht gesleept waarvan 2 eigenlijk net te duur om er HEEL erg blij mee te zijn... verbazingwekkend was nog wel de prijs van 464 Franken incl. opgeld (300 Euro) die betaald werd voor een HERDRUK van een Ferrari brochure... terwijl even later een origineel van dezelfde brochure voor 900 Franken onverkocht bleef... merkwaardige verhouding...
Om 4 uur was het de beurt aan de automobielen en de vrienden van Bonhams waren zo vriendelijk geweest reeds 2 weken geleden een catalogus in de brievenbus te doen glijden en het is elke keer weer lachen om het taalgebruik waarmee de voitures de hemel in geprezen worden... echt... ik ben een taalboer vergeleken met wat zij daar op papier krijgen...
Uiteraard zijn de meeste van de automobielen die daar aan de orde komen VER buiten ons financieel bereik bovendien zijn we echte koopjes jagers dus ogen goed openhouden...
Er zaten tussen de automobielen een paar die wel interessant waren en dat kwam vooral door de lage estimates en de vermelding "No reserve"... die gaan er dus echt tegen ELKE prijs uit... terwijl de meeste toch wel een fors minimum moeten halen... de twee die het meeste in het oog sprongen waren een Maserati Quattroporte (Royale 4.9) uit 1990 van eerste eigenaar met slechts 6.500 KM op de klok en een ietwat shabby Ferrari Mondial QV Cabriolet uit 1984 (oorspronkelijk uitgeleverd in Venezuela!). Dit waren de laatste twee lots van de veiling... dus geduld opbrengen...
Nadat eerst de zeer fraaie Ferrari 121LM met Le Mans historie en een high estimate van 6,6 miljoen Franken bleef steken op een prijs van net boven de 3 miljoen... bleef vervolgens de Ferrari 212 Export Spider uit dezelfde nalatenschap met een high estimate van 3,8 miljoen Franken steken op een miezerige 1,7 miljoen... de kredietcrisis was voelbaar! Beide auto's mochten NIET weg voor dat bedrag....
Hier staan die twee wagens als topstukken van deze veiling opgesteld in de veilingzaal... het groepje mensen op de achtergrond bij de 121LM is goed voor meer miljoenen dan u & ik zich kunnen voorstellen...
Dezelfde Nederlander die het GTO kenteken in de wacht sleepte deed vervolgens nog goede zaken door voor slechts 251.000 Franken incl opgeld (163.000 Euro) een Ferrari Daytona Spider Conversion (een tot cabrio omgebouwde Daytona Coupe dus) in de wacht te slepen... een echt koopje hoewel het natuurlijk wel serieus geld blijft...
De Ferrari 250 TdF met een estimate van 4 - 5 miljoen Franken bleef ook al onverkocht... net zoals de Ferrari 250 Lusso en Maserati Mistral Spyder die door Nico Aaldering ingebracht waren weer onverkocht richting Brummen gingen...
Er waren meer koopjes te halen... de Ferrari 250 Pinin Farina Boano Prototype uit 1955 (werkelijk een PLAATJE!) had een high estimate van maar liefst 660.000 Franken en uiteindelijk werd ie afgehamerd voor slechts 362.000 Franken incl. opgeld! Zeg maar de helft van de schatting dus... de auto was ingebracht "with no reserve" dus hij ging er echt voor weg!
Een nogal triest geval was de Ferrari 275 GTS... mooier dan mooi... matching numbers... gecertificeerd door Ferrari... noem maar op... alles wat een mens zich kan wensen in een Ferrari cabrio... deze wagen werd vorig jaar in Gstaad ook ter veiling aangeboden en kwam toen uit familiebezit waar deze als sinds 1968 verkeerde... van een crisis had toen nog niemand gehoord en uiteindelijk verwisselde de voiture voor net boven de 800.000 Franken van eigenaar... toevallig stond ik toen bij het afrekenen achter de nieuwe eigenaar en we hebben toen even een paar woorden gewisseld... dolblij was ie ondanks de forse financiële aderlating van 8 ton Franken (520.000 Euro).
Dit jaar werd dezelfde auto WEER ter verkoop aangeboden... ditmaal dus door de man die hem vorig jaar gekocht had... er was nog een en ander aan verbeterd (wat al gauw een 50.000 Franken kost) dus daar stond zijn investering van 850.000 Franken te pronken... uit de beschrijving in de catalogus was op te maken dat het toch wel een beetje ging om een gedwongen verkoop dus misschien is de man door de kredietcrisis wel in de problemen geraakt en moest nu zijn trots ten gelde maken...
De tranen moeten hem in de broek gesprongen zijn toen het bieden bleef steken op slechts 540.000 Franken... hier over moest hij nog ruim 54.000 Franken aan Bonhams afdragen dus bleef er uiteindelijk van zijn investering van 800.000 slechts zo'n 486.000 over... trek hier nog de extra geïnvesteerde 50.000 Franken af en je hebt een verlies van bijna 365.000 Zwitserse Franken in nauwelijks 365 dagen... het genoegen van het bezitten van deze automobiel heeft hem dus 1000 Franken per DAG gekost... ofwel 650 Euro's per etmaal...
Foto:
www.bonhams.com
Zoals aan het begin reeds genoemd, werd de eer van La Biscione hoog gehouden door een 6C 1750 met Castagna body....
Net even te smetteloos voor mijn gevoel... was de oorspronkelijke estimate 700 - 850.000 Franken, was deze kort voor de veiling verlaagd naar 450 - 550.000 Franken (hetgeen tot nadenken stemt...) maar uiteindelijk bleef het bieden steken op een "zielige" 290.000 Franken (185.000 Euro) wat uiteraard niet genoeg was... blijkbaar deelden meer mensen mijn mening over het net even te smetteloos zijn en daarmee mijn twijfels over de authenticiteit...
Ten lange leste kwamen de auto's aan de orde waar wij stiekem ons oog op hadden laten vallen... de Maserati en de Mondial... Reeds in Holland hadden we lopen filosoferen over wat ze ons waard zouden zijn... je dient toch wel rekening te houden met wat bijkomende kosten... ten eerst komt er over de hamerprijs nog ruim 15% voor het veilinghuis bij... daarbij waren het Zwitserse auto's dus heb je te maken met invoerrechten en dan nog BPM en BTW.... het hakt er nogal in dus...
De Maserati werd geschat op een wonderbaarlijk lage 12 - 16.000 Franken (7.800 - 10.400 Euro) en zou daarmee een waarlijk koopje zijn... op Zaterdagochtend de wagen goed bekeken en proefgezeten in de fauteuils... krap qua hoofdruimte... maar wie zich in stijl wil verplaatsen... buigt het hoofd! De Maserati stond buiten opgesteld en heette elke bezoeker persoonlijk welkom zo leek het!
Ome Taas had stuivers geteld en voor onder de 15.000 Franken zouden we meedoen... nu ken ik de klappen van de zweep van het kopen op veilingen wel redelijk... maar meestal gaat het dan wel om wat modalere bedragen hoewel ik het een keer geflikt heb om losjes een half miljoen te bieden op een Ferrari... geld dat ik uiteraard niet had... maar ik voelde me toen gedekt door de wetenschap dat het mobiel 3 x zo veel waard was en ik binnen elke seconden overboden zou worden... nu gingen we bieden om te kopen!
Helaas... al snel lag de droom van het "Maserati eigenaar zijn" aan diggelen want binnen seconden klom de prijs op van 10, naar 12, naar 16, naar 18, naar 20.000 Franken... uiteindelijke werd ie afgehamerd op 27.840 Franken incl opgeld (18.000 Euro)... het was daarmee de ENIGE auto die boven zijn estimate eindigde....
Als we ons dan niet konden wentelen in het genot van een Maserati Royale... zouden we nog een gooi doen naar de Ferrari Mondial Cabriolet... niet de begeerlijkste Ferrari... maar wel "niet-rood"... altijd een voordeel... een Ferrari... blijft leuk... een cabrio... kan het leuker? EN... belastingvrij! (bouwjaar 1984)... Ome Taas had in gedachten het rudimentaire achterbankje al gedemonteerd om die plaats te laten maken voor een LPG tank dus karren maar! Uh... eerst nog even kopen dus!
Het bieden begon... tenminste... er werd gesmeekt om een bod... dan maar beginnen bij 10.000 Franken? Aarzelend ging er een vinger omhoog... 10.000 stond! Toen werd het stil... en het bleef stil... de Engelse versie van "eenmaal..." schalde door de zaal... kom op mensen 10.000 Franken! "andermaal...." toen toch maar mijn pootje omhoog gedaan.... 11.000 ! De verbazing gonsde door de zaal.... dit KON toch niet... ongeveer 30 seconden lang waande ik mij voor slechts 7.100 Euro eigenaar van een Ferrari Cabrio! toen kwam er een tegenbod van 12.000 Franken... nog steeds binnen de zelfopgelegde limiet van 15.000!
Vragend keek de veilingmeester me aan.... Ik ken die truukjes... en ik heb wel eens een verkoop van boven de 3 miljoen Franken beslist zien worden door de regels van de veilig te doorbreken en in plaats van de volgende stap van 200.000 omhoog... je eigen bod uit te brengen van bv slechts 5.000 meer...
Ik stak mijn hand iets op... hield mijn wijsvinger en duim iets boven elkaar als "klein" teken... dus... "a small one... 12.500" in de hoop duidelijk te maken aan tegenbieders dat het karretje echt niet veel waard was... uiteraard werd dat bod geaccepteerd en weer werd het stil... weer waande ik me heel even eigenaar...
Toen was "men" blijkbaar over de schrik heen en ging het snel van 12,5 naar 13, naar 14, naar 15.000 Franken en viel het bieden WEER stil...
Toen ging mijn achterbuurman zich ermee bemoeien... blijkbaar had ie GEEN idee waar ie op bood... want hij vroeg aan mij welk bouwjaar ie was... zijn koopjesjagersinstinct was wakker geworden....
Ome Taas stond nog even in twijfel maar hield zijn hand naar beneden...
Uiteindelijk werd ie afgehamerd op slechts 17.000 Franken (20.880 incl opgeld / 13.500 Euro) en daarmee was ie niet meer het koopje waar we op gehoopt hadden dus hadden we er ook wel vrede mee dat iemand anders er mee aan de haal ging...
Behalve met een heel klein beetje oud papier extra zijn we dus met de Engelse-Boer-etc Zondag huiswaarts gekeerd en konden alle snode plannen om een Maserati / Ferrari gemakkelijk mee te nemen de Zwitserse vuilnisbak in (het BLIJFT een proper land!).
Als ik snel even tel kom ik aan een totale opbrengst van nog geen 3,5 miljoen Franken en het is daarmee de minste succesvolle Gstaad veiling OOIT....
Zondagochtend nog even langs gegaan bij de veiling om te praten over de illustere Alfa SZ # 171 (in Gespot) en daarna in 1 ruk terug naar huis...
De Ebiiddweggj heeft zich voorbeeldig gedragen en gaf bij gematigde snelheid een verbruik van iets gunstiger dan 1 liter hellevocht per 10 kilometers asfalt wat voor zo'n mobiel helemaal niet slecht is (2000 kilogrammen leeg en de aerodynamica van een rechtopstaande baksteen...) en na het thuisfront gemeld hebbende dat we alles veilig doorstaan hadden en even een tukje gedaan te hebben... toch nog maar even in het toetenbord geklommen om dit neer te pennen...
U moet, bij opbod, de jodelende groeten van Ome Taas & Zaagmans hebben!
)