Vorige week direct nadat we zijn thuisgekomen van de Squadra Italia wedstrijden op Zandvoord zijn Ed en ik begonnen met het laden van de raceauto’s in de trailer, gelukkig hadden we deze keer behoorlijk wat ruimte over zodat met wat passen en meten beide auto’s geladen konden worden. Uiteindelijk vertrok ik zondagnacht om 01:30 om het eerste stuk richting Italie te rijden.
Dinsdagmorgen bij aankomst keken onze Italiaanse collega’s vreemd op bij het zien van de twee auto’s, ze hadden ons meerdere malen uitgedaagd om aan de bergrace Cividale – Castelmonte mee te doen. Deze wedstrijd wordt jaarlijks gehouden in het stadje waar het zusterbedrijf is gevestigd. Echter hadden ze daar nooit verwacht dat we echt mee zouden gaan doen.

Aankomst in Italie
Vrijdagmiddag ben ik Ed en een stel vrienden wezen ophalen op het vliegveld en daarna direct door naar de inschrijving en de technische keuring waar we gelukkig zonder problemen door kwamen. Daarna nog even in de stad wezen stappen en vroeg naar bed.
Zaterdag, de trainingen. We waren behoorlijk gespannen, nog nooit op een berg geracet, bovendien hadden we de weg naar boven slechts 1 keer kunnen verkennen wat veel te weinig is voor een stuk van 7,5 kilometer vol onoverzichtelijke (haarspeld)bochten.

De start


Onderweg naar boven
Zondag was het dan zover, de wedstrijd. Net zoals zaterdag twee keer naar boven, de tijden hiervan bij elkaar opgeteld geeft het resultaat. Nu was ik te overmoedig, zaterdag was alles goed gegaan en ik dacht nu later te kunnen remmen, helaas de route nog niet helemaal in mijn hoofd werd ik verrast door een haarspeldbocht welke ik later verachte, heel hard remmen, te laat, boem een boom. Gelukkig bleef de schade beperkt en kon ik de wedstrijd voortzetten. Al met al zondag toch de tijd nog flink verbeterd.

Hij kijkt een beetje droevig met zijn oogje half gesloten.

Na de tweede heat was het tijd voor de prijsuitrijking, geheel tegen de verwachting in bleek ik ook prijs te hebben. Scuderia de Portello had prijzen beschikbaar gesteld voor de snelste Alfa’s in de diverse klassen, mijn geluk dat in mijn klasse weinig Alfa’s meereden en ik de snelste bleek te zijn

De trofee.
Ook Ed is in de prijzen gevallen, hij was de snelste in zijn klasse en kon dus ook een beker in ontvangst nemen.

Al met al is het een geweldige week geweest met als toppunt en afsluiter het weekend, dit was een prachtige ervaring. De auto’s zijn nog in Italie, gezien de trailer voor de terugweg geheel vol was, dus de auto’s komen een van de volgende ritten mee terug.
Volgend jaar hopen we weer mee te kunnen rijden!