Nadat ik Julian bij mijn ouders afgezet had (handig van die oppasopa's en dito oma's) dacht ik er goed aan te doen om de auto eens te wassen. Ik moest nog even de schorsing van mijn rode 33 regelen en dat werd een onmogelijke klus met de Jet. Dus dan maar meteen in de garage onder zijl, valt de verlopen APK ook wat minder op.
Sta nog even te controleren bij de ingang van de wasstraat of de afwaterkanalen wel open zijn, de vorige keer had ik namelijk natte voeten. Mja, geen probleem, dus ik voeg me in de rij. "Euh, ja, euh meneer, dit is een oude auto, dan is het op eigen risico." -"Dat is het toch altijd?" "Ja, maar niet voor het eraf vallen van dingen." -"Hier kan niets stuk aan gaan, zelfs het kenteken is niet ouder dan een jaar, haha."
Volgens mij is dat zoiets als de goden verzoeken. Na mijn luttele euro's te hebben zien verdampen in zijn buidel, werd ik de "forderband" op geloodst. Gaat goed, dacht ik nog, terwijl ik de raampjes voor de zekerheid nog even nadraaide. Ook het rubber waarlangs de eerste druppels mij bereikten drukte ik nog even aan. En toen...
...niets, ploef, motor uit. Nja, bummer, gebeurt wel eens, dus gewoon even starten en weer verder. *moeilijk-te-typen-geluid-van-een-niet-aanslaande-Nord* Aan het einde van het eerste deel moet je op eigen kracht weer verder rijden, maar ondertussen was de accu leeggestart. Met een laatst puf wist de Jet er nog een toet uit te persen, waarna de heren pijlsnel de wasstraat stopten.
Toch lullig, grote mond, kan niets stuk, blabla, een jaar oud, haha. Ondertussen dus wel geduwd moeten worden. Naja, in de wasstraat zelf kun je moeilijk startkabels gebruiken, dus wij de auto het volgende deel in geduwd. Er hadden zich alvast twee heren aan het einde van de wasstraat gepositioneerd om mij naar buiten te duwen.
Daar kwam meteen een van de heren met zo'n oerdegelijke en altijd betrouwbare Caddy
Startkabels had ik naast me liggen, dus de Jet was zo weer op gang gebracht, maar het gratis stofzuigen heb ik deze keer maar overgeslagen. Met het schaamrosso op mijn kaken pruttelde ik vrolijk de drempel af, op weg naar de garage.Snel onder het doek en slinger die Boxer maar tot leven, want dit moet even snel verdrongen worden!
De Boxer had natuurlijk geen enkele moeite om de zaak binnen 1 minuut azuurblauw van de rook te zetten, heerlijk die verse uitlaatgassen! Op naar het Postkantoor om daar de plaatselijk postzegellikker cq likster te gaan vermaken met mijn aanwezigheid.
Tsja, en dan fleurt je dag alsnog helemaal op. Een oudere heer met betere helft in een prachtige 147 GTA die vlak voor mij over de weg schoof, goedkeurend zijn hand op stak en mij geen voorrang gaf. Ach, Alfisti onder elkaar, geen probleem, kon ik mooi genieten van dat lekkere kontje met dubbele loop!
Wat kan een dag toch mooi beginnen!
Groeten, Hylke
