Stichting Club Alfa Romeo Bezitters

Aaargh!
Ik krijg een punthoofd van haar.
Het is wat. Het ging allemaal zo goed de laatste jaren. Maar nu hebben we ruzie.
Soms is er een punt dat je het niet meer ziet zitten, en dat wil ik effe kwijt.

Ik weet nog hoe het begon, ik zag haar staan, en het was echte liefde op het eerste gezicht.
We woonden al snel samen, en we groeiden naar mekaar. We lachten niet alleen veel,
we hadden ook veel van mekaar. Ik gunde haar alles. Zij had geen inkomen, maar financieel had ze niks te kort.
Ze werd overladen met mijn liefde, verwenbeurten en kado's.
En zij gaf mij ook alles, ja echt alles wat ze had!
Tot de laatste weken. Je voelde de sfeer veranderen:
Eerst stond te liegen. Ze kon er niet omheen en ik had het snel door.
Na veel gedoe werd dat rechtgezet.
Dan werd ze al weer snel luider en luider, lawaai dat de buren er van kloegen.
Als je ze op straat zag zwalpte ze heen en weer, ze dronk ook als een lopende kraan.
Hoewel ze veel jonger is dan ik ziet ze er ook niet meer uit, ze heeft her en der cellulitis,
en ook aan haar voorkant hangt alles al veel lager en uitgezakt dan toen ze nog jong was.
En zo is er nog veel meer.
Vanaf deze week gunde ze me de lucht niet meer om te ademen, en begon ze weer te liegen als voorheen.
En ineens liet ze me zelfs eens niet meer binnen!
Toen werd het me teveel. Ik geraakte uiteindeljk toch binnen, en ben grondig ontploft in een woordenonweer.
Wie is hier de man uiteindelijk!
Om een censureerbaar verhaal kort te maken, het ik uiteindelijk gezegd dat ze maar zelf buiten gaat slapen vannacht.
Ik was het zat. Ze zocht het maar uit. Al die jaren mijn trouwe monogamie, en dan dit! Dit was de druppel,
ze kon gaan, ik zocht wel een ander...

Ik sliep er nauwelijks van...

Ik werd wakker , en zoals verwacht stond ze 's morgens aan de deur.
Ik keek haar aan en zag ze daar staan, ja met al haar gebreken. Ik kon het niet laten, haar pure schoonheid
verleidde me toch haar weer een nieuwe kans te geven. Maar niet voordat we nog eens alles uitgeklaard hadden,
dus ik overliep met haar de pijnpunten, en ik kwam met mijn geliefde Alfa 33 tot de conclusie:

- Het liegen: Zowel de toerenteller ls snelheidsmeter waren al vervangen, en nu slaat de toerenteller weer op hol.
- Haar lawaai: Ik vermoed dat de uitlaat ergens ter hoogte van het midden van het chassis geluid maakt? Raar.
- Het zwalpen: ze krijgt een nieuwe uitlijnbeurt, na haar doorhangprobleem aangepakt te hebben.
- Het doorhangen: volgens de garage zijn de spiraalveren metaalmoe. Tegen deze kost zie ik wel op.
- Het drinken: daar moeten we samen aan werken. Als we het iets rustiger aan doen daalt dit vast wel.
- Cellulitus: roestblazen rond de tandop en voorschermen. Een uitwisselsetje voorschermen ligt klaar. De tankdop, tja... Zou ik alles durven plamuren en rollen?
- Mijn lucht ontnomen: De kachel bedieningsknop draait zot, waarschijnlijk ijzeren kabeltje gebroken?
- Het wel/niet binnenlaten: Soms hapert 1 CV motortje, ik zal her en der de massa moeten checken

Soms denk ik, weg met haar, maar toch rijdt ze nog zo zalig, en is ze zo lekker van mij. Dus ze blijft maar lekker.
Een andere 33 zou me niet direct boeien. Het geld wat ik in de mijne steek haal ik er vast nooit meer uit.
Ach, hobbies..., ik zal vast niet de enige zijn die ooit zo denkt zeker..?

Gellukkig kunnen we het weer goed met mekaar vinden nu

Nee, echt, soms moet je afscheid van elkaar nemen.

zelfs ik kan dat beamen met mijn 18 jonge jaartjes.................. Heb het er soms nog steeds moeilijk mee.... Tja, was de eerste he, altijd apart....

heeye super vehraal haha..

Zelfs ik kan het al beamen...

Mijn rood/witte (verkleurd ) GTV die al sinds mijn geboortejaar in een schuur staat, en ik nog geen eens heb gezien/gehoord/gereden met lopende motor.

vrienden verklaren mij voor gek, ouders kijken beangstigend toe of dit financieel gezien wle zo verstandig is..

maar, ik hou nu al van d'r

Ik zeg HULDE! Leuk gedaan....

Schitterend

Haat en Liefde liggen dicht bij elkaar!

Succes met jullie relatie, Therapie ( lees kosten) kan helpen!

Ed heeft hier verwoord wat velen van ons ook wel eens gevoeld zullen hebben. Mooi verhaal Ed wanneer komt dat boek uit?

Succes met je relatie hoop dat jullie eruit komen.

gr Tom

Echt een goed verhaal, heb me helemaal kapot gelachen Ik hoop mijn relatie nooit in deze fase zal belanden

Doet mij denken toen mijn bella mij twee keer teleurstelde. Ze viel stil midden op een gigantische kruising. We hebben elkaar bijna een jaar niet meer aangekeken. De RDW en CJIB vonden dat lucratief. Probleem is nooit gevonden. Ik ben inmiddels 15000 km verder.

Heb met vochtige ogen en droge mond dit ontroerend verhaal gelezen. Ik ben al snel geneigd om te zeggen dat je haar eens flink moet aanpakken, maar dit pakt vaak averechts uit. Voordat je het weet heb je onherstelbare schade aangericht en zit je met spijt en kom je niet makkelijk meer van haar af. Maar het is wel zaak om duidelijk naar haar toe te zijn, ze moet gewoon weten wat je wensen zijn. Je betaald immers al haar onkosten. Beetje ellende o.k. hoort erbij maar je hebt ook recht op een pleziertje zo nu en dan. Anders......zal ze snel merken dat je ook oog hebt voor een ander!

Gr. Dr Phil

schitterend stukje literatuur!!

als die Italiaanse schone van je merkt dat je ze nog graag ziet, dan zal ze zelf vast ook wel wat moeite doen.
Mits de nodige aandacht komt het wel weer goed.
Italiaanse vrouwtjes zijn nu eenmaal niet zo simpel te begrijpen.
Ze zou fier moeten zijn op je, omdat al je aandacht enkel naar haar gaat.

En om eerlijk te zijn: een 33 begint exclusief te worden. Ze is in haar klasse een pure lichtgewicht met een uniek hart. Pure schoonheid.

succes met jullie relatie!

saluti

Bedankt voor het begrip iedereen.

Langzaam legden we het bij. Ik denk dat ze het nu ook zelf heeft begrepen.
Ze sliep nog even uit het huis om de gemoederen te bedaren, en toen ik vanmorgen wakker werd, en zag dat mejuffrouw door haar en mijn koppigheid nu ijzig dik aangevroren was vreesde ik voor de volgende vrouwenkwaaltjes. Echter ze ontwaakte als een prinsesje zonder ook maar enig ochtendhumeur of gemopper, en toen we tesamen naar het werk reden zong en klopte haar hartje als een fluweelzacht italiaans jong veulentje. En dat bij 0°C Ik schrok er een beetje van en kreeg een krop in de keel. Dat was de klik die het weer goed maakte. We hebben nog wat gepraat en en ons heerlijk laten gaan toen "Paradise by the dashboard light" van MeatLoaf uit de 20watt speakers klonk, rond 6u30 in de ochtend. Bij het rode licht kregen we wat rare blikken, maar ja, dat deerde ons niet. Heerlijk dat verliefde gevoel...