Eindelijk aangedurfd lid te worden van SCARB, ik ben n.l. een vrouw - en die 'zie' je niet veel op de site. Gelukkig ben ik niet verlegen om mijn vrouwzijn, maar ik besef goed dat ik niet veel 'mee' zal kunnen praten over techniek en mechaniek, maar des te meer over de esthetiek van die geweldig mooie wagens! Ik heb mijn camera al klaar liggen in mijn auto! (Een Alfa, tuurlijk, te weten een Spider - echt niet typisch een vrouwenwagentje!) Ik was bij geboorte al besmet door het virus maar ik heb er pas een gekocht toen ik een vriend ontmoette met een hartgrondige liefde voor Alfa Romeo, hij reed een 166 (haai) toen ik hem leerde kennen en daarvoor een gtv, een lancia voor de race, en allerlei Alfa klassiekers ernaast voor de kick. Hij was de enige die mijn liefde voor Alfa Romeo begreep en ook stimuleerde. Alle andere 'vrienden' en kennissen vonden het altijd nodig mij de aankoop van een Alfa af te raden. Mijn allereerste Alfa werd een zwarte, verlaagde 145 1.6 boxer. Ik weet dat 'jullie' de meeste Alfa's als vrouwelijk benoemen (helemaal niet gek), maar voor mij is het een echte VENT, stoer, mooi gestroomlijnd, rauw als hij zich laat horen,zacht als het moet en altijd gewillig. Zo af en toe een rubbertje stuk (deur) of het glas scheef gedraaid, maar dat mocht de pret niet drukken. Nu dan sinds vorig jaar een Spider 916 (jargon?), en daar ben ik zo mogelijk nog meer verliefd op. Alleen weet ik dat ik afscheid moet nemen omdat ik t autotje niet de zorg en aandacht kan geven wat het verdient. (zie topic te koop). Mijn volgende auto wordt gewoon weer een Alfa, wat ouder en eigenwijzer misschien, maar dat ben ik ook. Dus: tot Ziens!
(Avatar en foto's zijn in de maak)
over zeggen 