Medeforummers,
Wat is het nu, of zijn nu de aspecten wat Alfa Romeo nu precies Alfa Romeo maakt, Alfisti nu precies Alfisti en dat rijden in een Alfa Romeo anders maakt dan het rijden in een willekeurig ander merk auto?
Auto's en AR niet uitgezonderd, bestaan uit staal, kunststof, wielen, motor en electronica en toch lijkt het voor mij dat het rijden in een Alfa Romeo me anders, leuker overkomt dan in bijvoorbeeld een Opel of Ford. Toen ik ruim 6 jaar geleden naar een andere auto ging kijken, kende ik alleen Opel (familie), Ford, VW en Citroen (vrienden). Ik heb een proefrit gemaakt in een Honda Civic, een Opel Astra, heb gekeken naar een Mercedes 190, maar toen ik een Alfa 145 meekreeg van de Alfa Romeo dealer waar ik binnen liep, was ik meteen verkocht!
Is het een bepaald gevoel, een feeling? Dat lijkt me moeilijk met een levenloos stuk blik...
Is het het motorgeluid? Een Nord klinkt anders dan een boxer die weer anders klinkt dan een twinspark (die overigens door milieu-eisen behoorlijk de mond is gesnoerd) maar de meeste motoren van nu en de afgelopen 15 jaar klinken vrijwel allemaal hetzelfde.
Is het de roadhandling? De 145 heeft een speels weggedrag, helaas voornamelijk onderstuur maar is te verleiden tot overstuur. Echter dit kan met een Renault Clio, een Peugeot 205 of een Opel Corsa GSi ook. De enige andere Alfa waarin ik zelf heb gereden is een 75 2.0TS, een bijzonder lekkere achterwielaandrijver. Behoorlijk neutraal in bochten door ideale gewichtsverdeling, maar dat zijn de 3 en 5-serie van BMW of de 190 van Mercedes ook (wel minder ideale gewichtsverdeling ).
Is het dan de vormgeving? Ik noem de snorharen van de 145 / 6 grille, de karakteristieke V in de achterruit, de ultieme wigvorm in de 75, de gespierde ronde rug van de Sud of bijvoorbeeld het lijnenspel van een Bertone die naarmate je er langer naar kijkt, steeds meer en meer klopt. Alfa Romeo is inderdaad een frisse afwisseling in de meestal roemloze en grijze automobiele massa, maar inmiddels hebben de Italianen niet meer het alleenrecht en beginnen zelfs duitse merken aan het gewaagdere en emotionele lijnenspel.
Is het dan het karakter waar zovelen over spreken? Karakter is een moeilijk te verwoorden begrip als het gaat om auto's. Ze zijn tenslotte levenloos. Als karakter echter gelijk staat aan onhebbelijkheidjes of storinkjes, dan is Alfa Romeo in de afgelopen 15 jaar allang voorbij gestreefd door vele merken, waarvan ik nu eens de namen niet noem .
Is het dan de historie die Alfa Romeo anders maakt dan andere merken? Het merk is roemrijk, heeft sportieve overwinningen op haar conto staan, stond aan de basis van Ferrari (alleen niet bewust gewild) en eigenlijk bracht Alfa Romeo de eerste GTI voort (Alfa Sud Ti) in plaats van Volkswagen. Maar vele andere merken hebben ook een roemrijke historie (Mercedes, BMW, Lotus, MG, Audi).
Of zijn het de bestuurders die Alfa Romeo maken tot wat het is? Ik heb in de afgelopen 6 jaar vele Alfabestuurders gezien en gesproken en allemaal straalden ze betrokkenheid uit voor hun auto en die van anderen en gaan ze graag naar meetings en delen ze kennis. Zij zeker maken Alfa Romeo, maar dat kon ik toen ik die proefrit maakte, nog niet weten, dus wat is volgens jullie dat wat Alfa Romeo maakt tot wat ze is?
Greetz,
Aad