DeAgostini heeft vanaf 6 maart de Giulia Promiscua uit de Polizia di Stato reeks in opperste staat van paraatheid. (November 2006 verscheen al een Giulia Promiscua in de Carabinieri reeks).
Dit DeA exemplaar komt wederom uit het verre oosten. Leuk om eens naast de Progetto K nr. PK172 te zetten. Foto hierboven en direct hier onder: links de DeA, rechts de Progetto.
En op enkele andere foto's, niet serieus om te vergelijken bedoeld, het speelgoedmisbaksel van Politoys. Eigenlijk niet om aan te zien zo slecht en toch zie je er soms prijzen voor gevraagd en betaald worden waarvoor ik me even achter de oren krab.
Zoals wel vaker bij DeA is de kans heel groot dat de Progetto als voorbeeld heeft gediend bij het ontwikkelen van de mal. Er zijn dan toch wel een paar belangrijke verschillen. Allereerst de afmetingen, de DeA is in alle dimensies net een millimetertje groter dan de Progetto. De deurnaden van de Progetto lopen heel anders dan die van de DeA, compleet buiten verhouding zelfs. De ruit van het achterportier heeft boven-achter een puntige hoek, terwijl dat afgerond hoort te zijn, de portieren zijn immers gelijk aan die van de berlina. Van de andere kant ogen de zijruiten van de DeA net een tikkie te klein maar dat kan ook komen door de zilvergrijs aangezette raamlijsten en de kleine ribbel onderlangs waarmee de ruitpartij op zijn plaats wordt gehouden in de body.
De daklijn is anders, bij de DeA loopt hij naar achteren toe een klein beetje op. Waaruit meteen ook het leukste verschil tussen de modellen volgt! Pak Klaverblaadje 116 (2006) er maar eens bij. In het hoofdartikel van Theo Meinster en Eric 't Hart wordt beschreven dat er vier carrosseriebouwers in Italië waren die Giulia berlina's transformeerden naar Promiscua's. Progetto geeft bij PK172 als jaar op 1968. Precies het jaar waarin de Italiaanse politie overstapte van Colli als leverancier naar Giorgetti. De Giorgetti auto's hadden inderdaad een andere daklijn dan de Colli's. En aangezien het voorbeeld van de DeA een 1600 Speciale uit 1972 is klopt die afwijking precies. Dat voorbeeld staat overigens in het al vaker genoemde politieauto museum in Rome. De nummerplaten van de DeA zijn ook kloppend.
En wat dan ook klopt zijn de kleine scharnieren bovenaan de achterklep, de onderste naad van die klep bovenlangs de achterlichten en de drie luchtsleufjes in het achterste zijpaneel.
De Progetto heeft geen sleufjes, maar dat hadden de Colli's ook niet, dat is dus correct. Aan de achterzijde zijn naden nauwelijks te ontdekken, maar er zit dus zeker geen verkeerde naad. Bij de Colli uitvoeringen liep de klep door tot pal boven de achterbumper. Wat de Progetto duidelijk wel mist zijn de grote scharnieren bovenaan de klep, maar goed het is dan ook een veel ouder model uit een tijd dat detaillering veel minder ver ging. Destijds liep Progetto K op dat punt juist voor met correcte opschriften, wieldopjes en andere details.
Wat niet klopt aan de DeA zijn het ontbreken van de mistlampen voor en het aanwezig zijn van een achterbank. In Giorgetti Speciale's was die er niet, alle ruimte werd benut voor verkeersborden, EHBO-attributen, gereedschap en andere noodzakelijke spullen.
De Progetto, hoewelwat minder verfijnd, is zeker geen slecht model, meest storende zijn toch wel die overmaatse achterportieren. De DeA ziet er zeer verzorgd uit. De achterlichten geven ondertussen toch aanleiding tot kritiek, de vorm en het formaat wijken net te veel af en de manier waarop ze gekleurd zijn (matte oranje en zilverkleurige verf op transparant rood plastic) is niet van het niveau dat we op andere DeA modellen hebben gezien.
En dit is dan het origineel:
