DRIE KEER GROEN
Ik ben tijdelijk in de gelegenheid om drie knalgroene Montrealtjes van verschillende modelfabrikanten naast elkaar te zetten en te vergelijken.
De
Looksmart had ik al een tijdje, gelukkig wat voordeliger op de kop getikt dan de winkelwaarde van rond de 100 euro. Looksmart maakte dit model o.a. ook in het oranje en goudmetallic.
Vorig jaar verscheen in de reeks 100 Anni d'Italia in automobile van
DeAgostini (één van de bekende kiosk-reeksen) een eveneens groene Montreal. Ik heb hiervan een exemplaar voor een medeclublid via eBay gekocht. Ik kon het pakje vandaag bij het postkantoor ophalen. In Italië is de kioskprijs (zo lang de voorraad strekt) ongeveer 10 euro. Kopen op eBay brengt de prijs (incl. verzending) meestal op rond de 25 euro.
Op het postkantoor lag nog een eBay-aankoop op mij te wachten, voor mijzelf. In de Alfa Romeo Sport Collection van
Fabbri verscheen onlangs een de Montreal van Dieter Gleich en Dieter Weizinger, waarmee ze in 1973 de 1000 km race op de Nurburgring reden. En ook deze is... groen. Voor de prijs geldt hetzelfde verhaal als bij de DeAgostini.
L: Looksmart, M: Fabbri, R: DeAgostini
Bij een eerste vergelijking vallen de volgende zaken op:
De Looksmart heeft de de raamlijsten als losse onderdeeltjes (gefoto-etst). Ook de ruitenwissers zijn van ragfijn metaal. Het ziet er heel erg mooi uit, maar als het niet precies op de juiste manier bevestigd is gaat het afstaan, hetgeen het hele effect teniet doet. Gelukkig zit alles bij dit exemplaar helemaal goed, het hele model ziet er zeer verzorgd uit en heeft ook een kostbare uitstraling.
De DeAgostini ziet er eveneens erg verzorgd uit. De Fabbri wijkt per definitie al af vanwege de uitgebouwde carrosserie, maar valt op door de wat grovere lijnen en vage, ondiepe portier'naden'. Toch is het een leuk model, zeker omdat er niet zoveel race-Montreals als model zijn verschenen.
Bekijken we ze op detailniveau: eerst de neuzen.
DeAgostini
Looksmart
Fabbri
Elk van de fabrikanten heeft een eigen oplossing gekozen voor de louvres boven de koplampen. DeA volstaat met enkele groefjes in de neus, wat wel netjes gedaan is. Fabbri koos voor los ingezette stukjes met daar de sleufjes op geprint.. Looksmart maakte er het meeste werk van door daadwerkelijk sleufjes te maken. Jammer dat de koplampen er achter een fractie te hoog zitten, waardoor het geheel net weer niet klopt.
Het is toch al opvallend dat halve millimeters verschil een model een heel andere uitstraling kunnen geven. Kijk maar naar de heel verschillende achterruiten, die van Looksmart is 'veel' groter dan de andere twee.
De achterkanten:
Looksmart
Fabbri
DeAgostini
De Looksmart heeft belachelijk grote uitlaatpijpen, het lijkt bijna een wheelie-bar... De twee kioskwagens overtuigen meer, maar bij de één staan ze veel verder uit elkaar dan bij de ander (de racer hoeft uiteraard niet standaard te zijn).
Grote verschillen bij de achterlichten. Zowel Looksmart als DeAgostini kozen voor met kleur bedrukt metaal, wat er erg goed uitziet. Fabbri monteerde transparant rood plastic. Erg 'Montreal' lijkt het niet...
Waar Looksmart het Alfa logo koud op de kont plakte heeft de DeA nog een 'zwarte dop' er onder, net als in 't echt.
De DeA heeft bovendien ook nog bovenaan de achterruit iets wat op scharnieren lijkt. De anderen ontberen dat.
De flank, met de zo kenmerkende koelsleuven:
Looksmart
Fabbri
DeAgostini
Een rare misser van DeA: er zit geen spiegel op de auto... Het glas van de zijruit ligt ook veel te diep, maar de koelsleuven tonen wel een ragfijn gaaspatroon, waar de anderen alleen maar 'zwart' hebben.
De portieren van Looksmart zouden 'in het echt' nooit open kunnen. De verder erg mooi sierstrip van wielkast naar wielkast is één doorlopend geheel. DeA en Fabbri hebben de strip gezeefdrukt en onderbreken 'm ook bij de naden van de deur. De racer staat onwaarschijnlijk hoog op zijn wielen voor een circuitauto. Naar binnen kijkend: de Fabbri heeft een lomp stuurwiel, daat komt geen mens met z'n benen onder. De rolkooi is te klein. Verder is alles zwart, maar dat was in het echt misschien ook zo.
Bij de straatauto's zijn de interieurs goed verzorgd, ook al heeft de DeA een pook als een honkbalknuppel.
De Fabbri is duidelijk de minste van de drie, maar zoals al gezegd, nog steeds een leuk model, en wat mij betreft z'n geld best waard.
Keuze tussen de Looksmart en de DeAgostini is lastiger. Voor een 'simpel' kioskmodel is de DeA Montreal onwaarschijnlijk goed gedetailleerd, en je ziet dat zelfs een dure fabrikant als Looksmart steken laat vallen.
Ik hoef niet te kiezen gelukkig, de DeA gaat binnenkort naar de definitieve eigenaar.
Nu hebben we de verhoudingen onderling gezien, maar hoe verhouden de modellen zich tot het origineel?
Oordeel zelf:
Maar misschien ben ik wel een cultuur barbaar.
