Stichting Club Alfa Romeo Bezitters

Ik vind de autoblog review een goede en best realistisch. Veel waar voor je geld en in zijn segment zeer strak sturend. Het directe frontaanzicht vind ik inderdaad ook iets minder daarentegen de zij en achteraanzichten zeer gaaf en dik.

Dat mindere materiaal in vergelijk met de duitsers kan ik me wat minder in vinden, ik zie en voel dat eigenlijk niet. Meeste waar voor je geld...dat lijkt me toch een zeer goed uitgangspunt om te scoren.

Wat ik wel grappig vind is dat de bovengenoemde 'zeurpieten' de oude 105'jes eren en de huidige lijn niet waarderen die echter in exact dezelfde geest zijn ontworpen en gemaakt is. Toen de 105 Giulia uitkwam was het een schande dat Alfa om het merk weer winstgevend te maken met een nogal vierkante allround gezin sedan uitkwam.

Klopt helemaal niets van. In de jaren '60 leverde Alfa Romeo pionierswerk af met de 105 Giulia terwijl ze nu als een van de laatste merken met een vrij banale SUV uitkomen.
Aan het einde van de jaren '50, toen de Giulietta ondanks zijn leeftijd steeds meer werd verkocht, begon Alfa Romeo aan een opvolger te denken. Omdat de vraag naar kleine auto's groot was moest het een nog kleinere auto worden en Alfa stelde zijn Tipo 103 voor. Deze 3m60 korte auto had een dwarsgeplaatste 900cc motor, voorwielaandrijving en een nieuwe 4 speed in-unit boite. De implicaties en de hoge kosten om dit model in productie te brengen zorgde ervoor dat Alfa Romeo het roer volledig omgooide. Ze kwamen op de proppen met een grotere en sportievere opvolger voor de Giulietta, gebaseerd op diens mechanisch schema maar met een volledig nieuwe technische basis. De Giulia, die in de zomer van 1962 voorgesteld werd, verraste in vergelijking met de Giulietta door zijn vierkantig, simpel maar erg gedetailleerd uiterlijk. Als kind van de windtunnel, erg modern in die tijd, kon de Giulia het zich veroorloven om te pronken met zijn stoere, hoekige lijnen en toch gestroomlijnder te zijn als een Porsche 911. Zijn ruime en moderne koetswerk met plaats voor 6 personen, was reeds voorzien van kreukelzones. Met zijn 1570 cc motor van 92 pk, voorzien van sodium-gekoelde uitlaatkleppen, en zijn vijfversnellingsbak haalde deze berline meer dan 170km/h wat ongezien was in die tijd. Alfa Romeo was de eerste fabrikant die het aandurfde om zo'n sportieve gezinswagen, met avant-gardistische techniek en ultra-modern koetswerk, op de markt te brengen en het publiek was meteen gecharmeerd door zijn sportief uiterlijk en dito rij-eigenschappen. De Giulia kon de eerste 2 jaren nog niet volledig in Arese gebouwd worden (die eer komt toe aan de Giulia 1600 Sprint GT), maar zijn succes zorgde er wel voor dat de nieuwe fabriek meteen werd uitgebreid. Vermeldenswaard is dat in diezelfde periode BMW met de 1500 uit zijn Neue Klasse op de markt kwam, maar deze vertoonde veel kinderziektes dankzij het haastig ontwerp. Twee jaar later volgde de veel betere 1600 reeks en zodoende kreeg de Giulia zijn eerste waardige concurrent op zowel de weg als op het circuit. De Giulia hield het als sedan 16 jaar uit en er gingen meer dan een half miljoen exemplaren over de toonbank, van een succes gesproken. De Giulia en alle afgeleiden uit de 105 serie hebben van Alfa Romeo een groot merk gemaakt en zorgde ervoor dat talrijke autoliefhebbers uit de hele wereld besmet raakte met het Alfavirus...

Wikipedia?

Heerlijke discussie is dit geworden, ik pak er even een bakje borrelnootjes bij

Heerlijke discussie is dit geworden, ik pak er even een bakje borrelnootjes bij

Ik zit hier ook met een stukje Grana Padano en een goed glas wijn een amusante discussie te volgen

Heerlijke discussie is dit geworden, ik pak er even een bakje borrelnootjes bij

Geen negatieve camembert Pieter ??

Mis ik nu iets? De vergelijking wordt getrokken met de 911 die pas in 1963, dus een jaar later, op de markt kwam?

Wikipedia?

Of een commercieel praatje ontsproten aan het brein van een medewerker van FIAT Belgio, sedert jaar en dag de Belgische Alfa-importeur en notoir franstalig bastion (no offense). De nederlandstalige folders staan al jaaaren vol met fouten wegens een slordige vertaling vanuit het Frans. Wat o.a. vaak weerkeert zijn de "sodium gekoelde" uitlaatkleppen. Geen hond die het in het Nederlands over sodium heeft, moet uiteraard natrium zijn.

Maar goed, terug naar die banale SUV.

Wat ik wel grappig vind is dat de bovengenoemde 'zeurpieten' de oude 105'jes eren en de huidige lijn niet waarderen die echter in exact dezelfde geest zijn ontworpen en gemaakt is. Toen de 105 Giulia uitkwam was het een schande dat Alfa om het merk weer winstgevend te maken met een nogal vierkante allround gezin sedan uitkwam.

Klopt helemaal niets van...

Dan moet je misschien beter lezen wat er staat: dezelfde geest een verkoophit in een poulair segment bouwen maar dan beter. De Giulia noch de Giulietta was destijds echt niet de eerste sedan...maar nodig om verkoopcijfers te halen. Neemt niet weg dat ik het met je eens ben dat de 105 stuk revolutioneerder was. De pers was overigens toen net zo verdeeld over het uiterlijk als nu, ik vond de Giulia 105 eerst ook eigenlijk maar een lelijk ding, nu heb ik er al jaren 1 en uuuhh doe me die Stelvio ook maar...


Nu ben ik wellicht ook geen standaard alfist, want zo is ook de spider III QV met zo veel mogelijk spoilers mijn favoriet terwijl de meesten die ook uitkotsen en ben ik fan van het 2.2JTS blokje

Geen hond die het in het Nederlands over sodium heeft, moet uiteraard natrium zijn.

So what? In Nederland gebruikt men toch graag Franse woorden, nespa?

Heerlijke discussie is dit geworden, ik pak er even een bakje borrelnootjes bij

Ik zit hier ook met een stukje Grana Padano en een goed glas wijn een amusante discussie te volgen

Wat een verschil in klasse zeg...

@ebbr,

Zeker als de spoiler in de carrosseriekleur is gespoten vindt ik
de Spider III Aerodinamica de mooiste van de 4 types.

Ik ben een van de eerste Nederlandse Stelvio rijders. Inmiddels heb ik in ruim 2 maanden zo’n 8.000 km rij-ervaring opgedaan. Voor zover het na zo’n korte periode te beoordelen is, is het de prettigste, fijnst rijdende en best afgewerkte Alfa die ik tot nog toe gehad heb. Voldoet op alle punten aan wat ik op dit moment in een auto zoek.

Mijn geschiedenis met Alfa Romeo begon met een zoveelstehandse 33 toen ik ongeveer 25 jaar geleden mijn rijbewijs haalde. Daar mankeerde best het een en ander aan, maar op die leeftijd was het een leuke auto, die niet alleen veel plezier, maar ook veel “avontuur” met zich mee bracht.

Toen enkele jaren later mijn werkende leven begon, kwamen de nieuwe Alfa’s in beeld. Gemiddeld zo om de 4 jaar een nieuw exemplaar. Gekozen uit de modellen-reeks die op dat moment bij de dealer stond. Waar de keuze precies op viel, was afhankelijk van verschillende factoren. Op dat moment wel of geen baan met lease-auto, het beschikbare budget, de gezinssamenstelling, etc. Gewoon de zaken waar ieder normaal mens rekening mee houdt bij de keuze van een auto. Maar omdat het sportieve Alfa-hart ook altijd een rol speelde, waren de wat pittigere motoriseringen en uitvoeringen over het algemeen goed vertegenwoordigd. In al die jaren een keer een uitstapje gemaakt naar een vreemd merk: Fiat Punto. (Fiat speelt in het gezin nog steeds een bescheiden rol als trouwe leverancier van de tweede auto.) En naast de nieuwe Alfa’s wordt er sinds 2001 ook een klassieke Spider gekoesterd.

Ik durf mezelf dus best als Alfist te bestempelen. Toch voel ik me bij clubs en op fora nauwelijks thuis. Dit komt door de houding die ik daar vaak aantref m.b.t. alles wat nieuw is. Een houding die ik ook hier in dit topic en in het topic over de nieuwe Giulia weer bij meer dan een enkeling proef. Aan werkelijk geen enkel nieuw model deugt iets volgens dat type Alfist. Of het is een omgekatte Fiat, of het is te zwaar, of het heeft geen achterwielaandrijving, of het is te duur. Het is bij ieder nieuw model dezelfde negatieve riedel. Al 20 jaar lang.

Maar wie dit zoals ik al langer vanaf de zijlijn gadeslaat, ziet nog een vast patroon: Het negatieve sentiment over nieuwe modellen slijt bij een groot deel van de critici, zodra deze modellen op de tweedehands markt binnen hun bereik komen. Je zou ze de kost moeten geven, de mensen die bij de introductie de 159 tot de grond toe afbrandden: Te zwaar, GM product, lang niet zo mooi en lichtvoetig als de 156. Maar die nu wel in de markt zijn voor bijvoorbeeld een redelijk geprijsde Ti als opvolger van hun 156.

Als berijder van nieuwe Alfa’s heb ik me hier altijd aan geërgerd. En maar besloten om die ergernis te vermijden door afstand te houden van clubs en fora. Maar jammer is dat natuurlijk wel. Het zou leuker zijn als nieuwe modellen wat meer met een open blik benaderd zouden worden door Alfisten van alle gezindten.

Anyway, op basis van mijn ervaringen in de afgelopen 20 jaar zie ik het toch positief in. De Stelvio en (zeker) de nieuwe Giulia zullen over een paar jaar gewoon populair zijn en geprezen worden door de “echte Alfisten”. Het is alleen nog even wachten op de opvolgers….

Reactie op Alfantastisch.
Ik heb je verhaal met veel plezier gelezen en ik ben al die negatieve reacties
hier ook een beetje zat.
Als je hier durft te beweren, dat de Stelvio lelijk is dan heb je géén smaak naar
mijn mening. Van mij mogen deze negatievelingen rechtstreeks naar de Dacia dealer.

Over gebrek aan smaak valt niet te twisten.