Na een kort intermezzo wegens Fabio kan ik eindelijk weer verder met Benna. Prioriteiten stellen is het devies. Er zijn reeds voorzichtige toenaderingen tot Alfachirurg dat wellicht in de nabije toekomst tot een renden vous gaat leiden. Hij vertelde mij over een wonderlijke vorm van staalplamuur dat de sterkte van zijn laskunsten op apocalyptiese wijze overtreft. Ik ben daar erg benieuwd naar.
Andere prioriteit is het kontje van Benna. Overigens niet te verwarren met het kontje van Fabio (let's not open that door). Kontje steek wat ver in de lucht, dus omlaag ermee. Veertjes had ik nog liggen. Merk onbekend, verlaging ook. Ze zijn geel. En een stuk korter, zoals te zien, wellicht dat er al een half windingkje af is..
Wiel eraf, draagarm opkrikken, schokbreker onder los en de bout van de arm eruit:
Vervolgens krijg je de veer er niet tussenuit wegens auto niet hoog genoeg opgekrikt. Schokbreker boven ook los en het hele zwikkie valt eruit. Op je teen, terwijl je je harses stoot aan de Kofferklep die langzaam naar beneden was komen zakken (mental note: veren klep vervangen).
Nieuwe spul erin is een eitje, beetje pielen om alles in het juiste gaatje te krijgen (no pun intended). En dan ziet t er zo uit:
En hoe laag is dat dan? Nou laag.....
Eens kijken hoe dit bevalt....
Je moet dwarsliggen in het leven, want dan ben je lekker moeilijk te begraven.