Ik rij al meer dan 3 jaar naar tevredenheid met een 156 2.4 JTD van 1998. Turbo is van de eerste generatie (Fase 1) en levert 136 pk. Altijd beurten op tijd gehad, km. stand is nu 185.000 km, en alleen lange stukken. Motor is altijd met verstand warmgereden en afgekoeld.
Enkele tankvullingen terug een roetoplosser van Liqui Molly in de tank gedaan, omdat er de laatste tijd vaker een zwarte pluim achter de auto bleef hangen bij gas geven. Zwarte rook was tijdens die tankvulling met roetoplosser vrijwel niet te bespeuren. De vorige tank, gevuld met normale Total diesel begon zich steeds meer een diepzwarte walm (roet) te laten zien, vooral als de turbo bij 2.000 tpm erin komt. Ook deze tankvulling met Shell V-Power brengt geen verbetering.
Overigens heb ik mij al sinds de aanschaf van deze auto verwonderd over het futloze karakter van dit 5-cilinder blok beneden de 1.800 toeren. Er zit daar vrijwel niets aan vermogen, bij 1800 komt de turbo erin en vanaf dat moment gaat het dan ook door als de brandweer. Met de turbo op stoom ontpopt dit blok zich vooral op de snelweg als een TDI-killer bij uitstek, vooral bij tussenacceleratie. Terwijl in diverse testen juist het soepele karakter van dit blok wordt geprezen, heeft mijn auto heeft echt een 'aan-uit' efffect. Ook wil het bij minimale belasting (bijvoorbeeld in 3e versnelling bij circa 50 km/u met een streepje gas), wel eens gaan stotteren. Meer gas of gas los is dan de oplossing. Verbruik is altijd tussen de 1:14 en 1:15 geweest, bij een redelijk stevige rijstijl.
Nu lijkt het vermogen 'onderin' helemaal weg en ook het vermogen met turbodruk is het zeker niet 100%, vergezeld van een diepzwarte rookpluim alsof een kolentrein voorbij komt. Het is echt genant.
Wie heeft hier ervaring mee of weet hier een antwoord op? 
'Groet,
Jean
