Om te voorkomen dat er verhalen gaan komen:
Dré is donderdagnacht op eigen keuze gestopt met FO.
Was ooit Spa ons circuit, nu is het mijn Waterloo en heb ik een keuze gemaakt die zeker niet makkelijk was. Ik heb gekozen voor mezelf na 6 jaar racerij. De stress en de druk werd me te groot. Daarnaast heb ik net een half jaar geleden een scheiding achter de rug en ja misschien ben ik een ander mens geworden.
Binnen het team is zoals eigenlijk altijd veel spanning op zo'n weekend en dat is niks nieuws, hoort erbij.. maar ikzelf zou er aan onderdoor gaan denk ik, dus heb ik na een dag hard werken en afstellen van de 147 eigenlijk ook oververmoeid een besluit genomen.
Iets wat al langer in de lucht zat. Ik heb met goed gevoel maar wel met veel tranen afscheid genomen van team FO. Wat niet wegneemt dat wij gewoon vrienden blijven. Pepijn is tenslotte mijn sleutelmaatje en Dennis heb ik 6 jaar lang mogen helpen met ik weet niet hoeveel overwinningen. Wat zowie zo een geweldige ervaring was! Ik stop er dus mee maar zet ze zeker niet uit mijn hart. Vrijdag .. zaterdag.. etc is mij langzaam weer de rust duidelijk geworden die ik miste.. het is wel dubbel want stiekum hou je contact, geef je Pep nog eventjes een technisch advies, en toen zaterdag op internet de uitslag stond heb ik meteen BJ gesmst omdat een uitval met 5 andere in ronde 0 me wel erg bezord maakte..Gelukkig was er niets ergs gebeurt... Ik heb het weekend in alle rust doorgebracht en er veel over kunnen praten met mijn nieuwe vlam die me geweldig heeft opgevangen.
Het gevoel bij FO is goed, de druk is voor mij te groot na alles wat er gebeurt is in mijn leven. De druk van verantwoordelijkheid en 24 uur per dag op scherp staan gedurende een weekend (van 4 dagen), de druk om veilighied te moeten garanderen.
Ik hoop van harte dat na de modificatie en veranderingen op donderdag Dennis met zijn auto in de resterende races aansluiting vindt.
Voor nu is FO even uit het oog....
Maar een ding is zeker, het team van FO, alles wat de racerij maakt voor mij, is zeker niet uit mijn hart...
Van Dennis neem ik mee zijn groot hart, zijn winners mentaliteit en de onuitgesproken broederschap..
Van Pepijn neem ik mee het altijd klaar staan, tomeloze inzet en de geweldige steun die hij mij onvoorwaardelijk gaf..
Van Edje neem ik mee iets wat ik niet kon verstaan.. Twents
en zijn tot op het tomeloze grenzende Enthousiame...
De overige leden kwamen pas dit jaar in beeld, maar:
van Bart Jan neem ik mee zijn altijd aanwezige rust en goed woordje als je het niet meer zag zitten...
Van Edfo neem ik mee de mens achter de camera.. hij had welliswaar geen oplossingen maar luisterde en sprak met zijn hart, dat was voor mij altijd meer dan voldoende...
Van Rik neem ik mee zijn kracht om rust te vinden in de chaos, zijn passie voor alles wat 105 is....
En natuurlijk Maaike, de vriendin van Dennis, zij raakte me echt door donderdag nacht te vragen of ik "asjeblief" wilde blijven.. De blik daarbij was Maaike .. enthousiast en hartelijk..
Op Zandvoort hebben we een "nieuwe" catering dame erbij gekregen. Ilse...
van Ilse neem ik niks mee...
Ik neem Ilse compleet mee.. Zij is inmiddels de vrouw van mijn leven..
Ciao Forza Olanda, welkom vriendschap....