5603 kilometer later....

[Sinus 2600 Spider]

Hee Hans, welkom terug.

Fijn dat je het naar je zin hebt gehad. Ik had al zoiets meegekregen

En doe mij maar een dropje hoor.

Groeten en tot ziens weer he.

Sinus

[Giulia555]

Knap ritje gemaakt... en dan ook nog voor mijn neus heel beleefd een BMW 328 (mille Miglia) laten passeren in de pas bij Furlo... ik riep nog hard je naam maar ja al die geluiden van die auto's ....

[Dinky Boy]

Hm, niet gehoord Met die 328 MM ben ik een hele tijd opgereden (machtig mooi stuk, die pas/kloof, daarzo), maar echt veel harder reden ze niet, want de km's daarna reden ze niet van me vandaan. Ben kort daarna wel even gestopt een een P-plek, waar o.a. een brons-metallic Spider 2000 stond, met NL-kenteken. Bestuurder verder niet gezien.


GRRRRRR! Het lijkt er op dat het USB-kabeltje van m'n camera in Italië is achtergebleven, dus met dat met die foto's plaatsen vandaag gaat 'm niet worden Nou ja, tenminste één tegenslag al deze weken, kon minder Morgen even bij iemand langs met een card-reader.

Ga nu m'n dagboekje uitwerken, volgt later...

[Dinky Boy]

OK, hier dan het 'dagboekje'...

Pfoei, wat een boel gezien, gedaan en meegemaakt tijdens mijn 'zomer'-vakantie 2005...



Heb het bezoek aan een aantal auto/Alfa/club-evenementen aan elkaar geplakt om zodoende met zo min mogelijk kilometers, toch zoveel mogelijk te zien. Nou ja, 'zo min mogelijk'....? Al met al 5603 kilometer gereden en dat van vrijdag 13 t/m zondag 29 mei.... De Spider heeft het allemaal probleemloos doorstaan. Gewèldig! 24,5 jaar en vermoedelijk zo'n 120.000 km oud (exact aantal kms onbekend vanwege ruilblok en -klok).

Vrijdag de 13e, een geluksdag want ik ga aan mijn 8e Buitenlandrit beginnen, ditmaal vergezeld van mijn moeder. Voor haar is dit dus nieuw en ik vraag me af hoe ze het zal vinden. Veel te vroeg zijn we in Stein-Urmond, het vertrekpunt. We zullen er ook lang zijn, want de brandstofpomp van Cor's Bertone, waarmee we samen zullen rijden, spuit de benzine alle kanten op, behalve de goeie. De Servizio is nog in geen velden of wegen te zien, dus we beginnen zelf maar de oude eronder vandaan te peuteren en een reservepomp van Theo Jacobs te plaatsen. Iemand met een 164 komt kijken en een praatje maken, en heeft even later ook vetzwarte handen want hij sleutelt vrolijk mee.



Blijkt het 'Alfetta Owner' van het forum te zijn! Leuk, zo'n 'toevallige kennismaking'! Gelukkig had Theo tevoren al gezegd dat hij geen garantie op zijn pompje gaf.... Moeizaam gedoe hoor, als je geen veilige krik ter beschikking hebt. De Servizio heeft zich aan de files weten te ontworstelen en blijkt zowaar een passende pomp te hebben! Rond twaalf uur kunnen we op pad. Vanaf Metz de routebeschrijving gelaten voor wat-ie was om via de grotere wegen direct langs Nancy door te tuffen. Omdat het koud is (een een behoorlijke wind) is de kap dichtgebleven.



's Avonds een ietwat chaotisch maar smakelijk buffet. Het erg onervaren personeel doet erg zijn best maar wordt door de onsympathieke manager voortdurend afgeblaft. Veel leuke gesprekken met tientallen vrienden en bekenden. Ook mijn moeder vermaakt zich best in dit gezelschap.'s Avonds SMSje van Dré: "Wat lees ik? Cor pech? Kan ik wat betekenen?" Ik vermoed dat Alfetta Owner het voorval van de ochtend op het forum heeft gezet, maar na terugkomst, zie ik dat Alfasassie met wie ik wat heen en weer SMSte, de geruchtenmolen in gang heeft gezet. Grappig om dat later zo terug te lezen.

Zaterdag de 14e. Nog steeds koud en het gaat van tijd tot tijd regenen. Net als de kap droog is en naar omlaag zou kunnen, gaat het weer regenen. De route is zeer fraai. Af en toe een klein missertje, maar dat herstellen we steeds snel. Ma blijkt, na eerst een keer het brein te moeten 'resetten' uitstekend uit de voeten te kunnen met het Bolletje-Pijltje systeem.



Op de Route des Crêtes is het zeer mistig... en eigenlijk vind ik dat wel wat hebben. Maakt het rijden toch wat avontuurlijker. Gewoon aanpassen... toch wordt ik een keer verrast door een gemeen knijpende bocht en de Spider glijdt over vier wielen opzij.
Het is voor ons maar een korte BLR, want morgen vertrekken we naar Italië voor een verblijf van twee weken, inclusief meebeleven Mille Miglia! Gerrit en Nicole, als de andere dagen net zo waren als de eerste twee, was dit weer een zeer geslaagde BLR!

Zondag, 1e pinksterdag. 7:50 uur aan het ontbijt, 8:15 uur vertrek. Om 9:00 uur zijn we Basel al gepasseerd! Ook de rest van de dag loopt de reis zeer voorspoedig. Vlak voor Luzern, voegt vlak voor mij een Maranello in. Ik besluit om er achter te blijven (hij reed constant 70 km/h in de tunnels waar je 80 mag). Tering, wat een herrie maakte dat ding (reed in II of III), ik kon m'n eigen brulpijp niet eens verstaan.... Alleen toen ik gas gaf om 'm voorbij te steken kon ik even m'n eigen motor horen...
Even gestopt bij Buochs, zo langzamerhand een vaste stopplek op weg van en naar Italië. Even van de Autobahn af en naar beneden rijden naar een zonneweide aan het Vierwoudstedenmeer, een oase van rust met een schitterend uitzicht over het meer. Een aanrader voor als je even rustig pauzeren wilt! De kap kan eindelijk open!
Donderdag voor vertrek raadpleegde ik internet nog, maar de Gotthard-pas zat nog dicht. En hoera!, nu blijkt hij net open te zijn! Ik heb een gloeiende hekel aan die stinktunnel, dus... Het is erg rustig, en het gemak waarmee de Spider de pas op en af rent is heerlijk. Eén slome Golf wordt het geronk achter hem zat en schiet gauw een P-plek of. Zo! Vooruit met de geit! Een camper wordt in een seconde voorbijgestoken en even later staat de Spider boven, met zijn wielen in de sneeuw! Het is stralend weer...



Zondag, eerste Pinksterdag, er is vrijwel geen vrachtverkeer en de Autostrada vanaf Milaan (A1) is zo goed als leeg...

Bij het eerste tolpoortje sluit ik aan achter een Z3, de man kijkt in zijn spiegel en steekt zijn hand op. Cabriorijders onder elkaar... Ik zie in mijn spiegeltje een rode RZ achter mij komen staan, NL kenteken. We steken een hand op... Alfa rijders onder elkaar... hij leest de BLR-stickers en roept of ik soms verdwaald ben... De kaartlezer weigert mijn creditcard... onleesbaar... achteruit kan niet meer, veel te veel auto's inmiddels... #$%&!!! De vrouw in de RZ springt er uit en haalt haar kaart door de lezer. Bingo! Ik stop direct na het tolpoortje om terug te kunnen betalen. "Succes!" wordt er vanuit de RZ geroepen en met een mooie V6-ronk spurt hij er vandoor...

Tot aan Bologna continu 140, maar hoe hard je ook rijdt, het blijft een saai takke-end.... In het bochtige gedeelte tot aan Firenze is het veel minder saai. Daar getuigen ook de duizenden sporen van aanrijdingen op de middenberm-barrières van... Na Firenze kan er weer gas gegeven worden en om 17:30 uur komen we aan bij ons huisje (laat dat -je maar weg) in Gavignano di Ambra. Ongeveer tussen Arezzo en Siena.

Maandag - rustdag. Even boodschappen doen in Montevarchi en voor de rest wat wandelen en aanrommelen. Wat over en weer geSMSt met diverse forumleden.

De dagen daarna onder andere Siena en San Gimignano bezocht. Was er al eerder geweest en het is steeds weer een aangenaam weerzien. Het maakt de vakantie ook anders; niet meer het gevoel dat je bepaalde steden 'moet' bezoeken. Heb ook alle gidsjes en het woordenboek thuisgelaten. Er kan best wat mee in de Spider maar ik wilde het gewicht toch wel beperken. Signore Mannucci, de 70-jarige eigenaar van het huis, blijkt bijzonder sympathiek, komt dagelijks een praatje maken (hij sprak enigzins dialect, dus ik kon niet alles volgen) en voorziet ons van verse groenten uit eigen moestuin, eieren van zijn kippen en ganzen en eigen wijn. Che paradiso! Het huis ligt in een gehucht van elf huizen op een heuveltop met schitterend uitzicht. We eten zoveel mogelijk buiten op de veranda en plonzen af en toe in het zwembad.


(Onze vakantievriend blijkt Romeo te heten )


(10 seconden zelfontspanner... net genoeg...)

De dag dat we naar San Gimignano waren hadden we een zeer stevige regenbui op de terugweg, zoveel dat er toch wel wat water tot het interieur doordrong. Bah! De verlichting achter en van het dashboard vielen weer regelmatig uit. Wat gerommel aan de kabels onder het dashboard verhielp dit wel, maar voor steeds kortere duur.. Welnu, voor degenen die in de betreffende technische topic maar bleven volhouden dat het mijn schakelaar wel zou zijn: NEE, NEE en nog eens NEE! Vraag me niet hoe het kan, maar bij een stekkerblok, waar acht kabels in een stugge plastic mantel gebundeld uitkomen, had één van de schuifstekkers kans gezien zich los te werken (en de rest dus niet???). Mantel stukmaken was de enige mogelijkheid om de dissident weer definitief vast te zetten. Probleem opgelost! Gnagna!!

Vrijdag 20 mei, de tweede dag van de Mille, Ravenna - Rome. We zijn naar Urbino in de Marche gereden, wat een prachtige stad zeg, met al die historische gebouwen in terra-cotta kleurige baksteen (euh... het is dus in feite 'terra cotta' wat 'gebakken aarde' betekent). Hier was een tijdcontrole.


(Urbino)

We reden via Arezzo en Sasso Ferrato naar Urbino, deze route, door een zeer groene streek was op zich al de moeite waard (iets van 150 km). Veel steden die in de parcours op de MM-website staan vermeld, worden helemaal niet aangedaan, alleen maar langsgereden. We rijden mee tot vlak voor Assisi. Wat een geweldig spektakel en wat halen sommigen toch een idiote capriolen uit met inhalen... Is het van de MM-deelnemers misschien nog een beetje te billijken (tot dat het misgaat), wat sommige 'MM-fans', van met name een Lotus/Caterham-club, presteren is ronduit schandalig. Zelf ben ik evenmin braaf en laat me gewoon met de deelnemers in een rijtje langs het overige verkeer door de Polizia door het rode licht loodsen (handig, die BLR-stickers nog steeds op de auto!) en wat die doorgetrokken witte streep op de weg betekent??? De ideale lijn is het zeker niet.. Maar toch probeer ik een reserve in te bouwen, ik wil de Spider, mijn moeder en mijzelf graag weer heelhuids naar huis rijden.



We stoppen langs de Autostrada tussen Foligno en Assisi. Echt leuk punt is dit niet, maar anders raken we te ver van huis. Deze dag rijden we meer dan 450 km...
De enige keer dat ik kippevel kreeg van een Mercedes.... Jochen Mass geeft nr 722 net op dat stuk flink de sporen en met over de 200 km/h brult-ie voorbij. Wat een machtige machine is dat toch.

Zaterdag 21 mei. We wachten de MM-karavaan op bij Monteriggioni, een historisch vestingstadje als vooruitgeschoven vesting ter verdediging van Siena, met een intacte stadsmuur met 14 torens. Dit is zo'n plek die dus wel op de MM-site staat vermeld met doorkomsttijd, maar dat moet je dus lezen als langskomsttijd. Jammer, zou briljante fotolokatie zijn geweest, maar de straat terug naar de hoofdweg is vermoedelijk veel te steil.

We rijden een tijdje de karavaan vooruit. Wel lollig, na elke bocht zie je tifosi haastig hun camera's grijpen en op ons scherpstellen... "daar zijn ze!". Haha, nog even geduld jongens!



We wachten de stoet op, schieten plaatjes, rijden een stuk mee, weer even stoppen, enzovoort en belanden ongemerkt in Firenze... Bij een drukke kruising worden deelnemers en alles wat er achteraan rijdt (inclusief volgwagens) gescheiden. Echt Italiaanse taferelen, met een hoop geruzie en getoeter, Polizia en MM-personeel dat langs elkaar heen werkt.... Hufters in volgwagens die maar niet willen begrijpen dat de regels voor iedereen hetzelfde zijn en denken dat voor hen een uitzondering wordt gemaakt... Eén van de MM-personeelsleden kan zich maar net bedwingen om zijn gele vlag met een rotklap op de Mercedes (....) neer te laten komen.



Maar voor ons in ieder geval weer een geweldige MM-belevenis. Vind het alleen erg jammer dat ik de Coloniale niet gezien heb (uitgevallen?), maar gelukkig wel de 750 Competizione en de Sportiva.

De volgende dagen o.a. weer lekker gewandeld en gezond aan het Lago Trasimeno, ons geliefde Cortona bezocht. Een andere dag naar Monte Argentario gereden, het schiereiland waar Porto Ercole op ligt. Die dag ook wat Etruskische graftombes bekeken. Op zich best leuk allemaal, maar gezien de investering in tijd en kms één van de mindere dagen. Er wordt door de Polizia en Carabinieri tegenwoordig veel fanatieker op snelheid gelet. De weg tussen Grosseto en Siena... een lange stoet die braaf achter een trage truck aansukkelt... erg on-Italiaans, had een waarschuwing moeten zijn: aangekondigde controle? Waar er even zicht is steek ik er voorbij. Er doemt een tunnel op, waar je recht doorheen kan kijken: vrij baan! Ik negeer de dubbele doorgetrokken streep en passeer er drie, vier, vijf. De laatste auto voor me rijdt vrij vlot, dus ik ga weer na rechts. Even verder: tegenliggers knipperen; oei! Controle... ik zie de Carabs al staan en ga een beetje schuin links achter de auto voor me rijden, min of meer uit het zicht. Als dat inhalen in die tunnel gezien is, hang ik. Door de auto voor me heen zie ik één van de uniformen resoluut naar de wegrand stappen... ai... maar dan wordt mijn voorligger aangehouden... kennelijk is hij gemeten voor te snel rijden en ik dus net niet... oef...
Op een andere weg zie ik ook opeens een bordje 'controllo di velocità' staan, dat er de dag eerder niet stond. Ja hoor, twee km verder, witte Punto in de berm met apparatuur op het dashboard... Ciao!

Ook een ontdekking: Colle di Val d'Elsa, mooi historisch plaatsje, niet al te toeristisch. En dan: Volterra: wél erg toeristisch, maar de rit er naar toe is adembenemend mooi. En in de stad zelf is het heerlijk dwalen. Voor een garage staat een in topstaat verkerende 75. Maar dan zie ik binnen een heel vroeg exemplaar van de Alfetta 1.8 staan, geel, erg stoffig maar in heel behoorlijke staat. De garagehouder is hem aan het opknappen. Laatste dagen nog even een kort bezoek aan Siena. Het verblijf op de Campo is altijd weer even geweldig.

Op teletekst zie ik dat het zaterdag warm gaat worden. We besluiten 's avonds om de volgende ochtend niet om 7 uur maar om 6 uur weg te rijden. 5 uur op dus...

Zaterdag de 28e. De rit verloopt weer zeer voorspoedig en even na twaalven staan we alweer bovenop de Gotthard-pas. Veel drukker nu, en een hoop sneeuw is al verdwenen. En een hoop van die takke-campers die de boel eindeloos ophouden.... Omdat we morgen Spa-Italia willen bezoeken willen we zover mogelijk doorrijden. Ik wil ter hoogte van Straatsburg de Autobahn verlaten en dan doorrijden naar Metz. Wel saai, we belanden uiteindelijk in Thionville, een grauwe gribus met een hoop gajes op straat. Maar het Ibis-hotel is prima en de koude Kronenbourg smaakt heerlijk. Maf: heb vandaag ruim 1000 km afgelegd, kap open, maar met een flinke hitte (een 105-Spider wordt sowieso na 2 uur rijden loeiheet van binnen), maar ik ben niet eens moe. Zou eigenlijk wel meteen naar Spa willen doorrijden, maar ma is het voor vandaag zat. Als passagier ga je je na verloop van tijd toch vervelen....

Zondag de 29e. Ik kies een toeristische route, dwars door Luxemburg. Wat een schitterend en vooral schoon land is dit toch! De rit is fantastisch. Met Alfasassie al via SMS afgesproken om haar, Edwin, Peter, Tobi en Nick met zijn Engelse clan te treffen. Net als ik 'We staan op de Spider-parking' verzend komt ze grijnzend aangelopen. Er zou een record 'grootste aantal Spiders type 105 bij elkaar' gevestigd moeten worden. En dat is gelukt; maar liefst 120 stuks.



Prima dagje gehad daar, gezellig met een hoop bekenden gesproken en opgetrokken (o.a. ook Michel, Wim Willems en de nodige Alfa-miniaturisti).


(Sommige mensen kàn je ook gewoon niet ontlopen....)

Qua auto's vond ik het beetje tegenvallen. Eerlijk gezegd vind ik 'ons' Spettacolo toch veel mooier, de aanwezigheid van andere Italiaanse merken maakte dan wel weer het één en ander goed. Om 15:00 uur vertrek naar Zwolle, waar we om 18:30 uur aankwamen. De laatste kilometers vielen me zwaarder dan al die andere. Nu begon de vermoeidheid toch wel op te spelen, maar ook het onrustige verkeer met een hoop sukkels maakt het rijden vervelend. Zondagsrijders, vakantiedrukte, of is dit gewoon Nederland?

Na het uitladen van ma's bagage en een diepvriespizza het laatste stukkie naar Grunn'n. Het is inmiddels zover afgekoeld dat de kap maar omhoog gaat... Even voor Groningen gaat het nog regenen ook.... Nederland....

En nou effe bijkomen en alle indrukken rustig verwerken... eigenlijk zou ik vandaag de Spider wassen en poetsen, die is zo intens goor van alle stof... nou ja, komt later wel... foto's schiften, vakantiewas doen... post doornemen... en aan het werk!

Het was geweldig!


(Eat my dust....)

Nog een paar extra foto's

[patje1100]

Geweldig verhaal Dink.

San Giminiano, Volterra, Sienna, lago Trasimeno ben ik ook geweest. Ik kan me precies vor de geest halen wat je hebt gedaan. Leuk man. Ik krijg er weer zin in.

En dan altijd die laaste kilometers. Altijd zeer vervelend en idd, Nederland zit vol met sukkels op de weg..

Ben je zo weer aan gewend.

[Michel]

binnen een 5-tal weken gaan we richting Gardameer ! Dink's verhalen lezend stijgt m'n ongeduld !

ivm de buitenlandrit algemeen: 't is misschien wat vroeg, maar volgend jaar zou ik willen rijden met de Bertone. Waar vind ik info over de rit in 't algemeen ? en dan bedoel ik zaken zoals:

-wat zit er in de prijs inbegrepen ?
-hoever gaat de hulp van de service wagen ?
-hoe zit dat qua onderdelen ed als de service wagen ingrijpt ?
-heb je zelf een verzekering nodig om je wagen bij pech terug thuis te krijgen ?
-is dit een kind-vriendelijk evenement ?
en nog 1001 andere vragen van een newbie....

[Alfasassie]

Welkom terug... in Nederland dan

Groetjes Saskia

[cor]

hé welkom 'buurman', ondanks het Hollandsche klimaat toch altijd weer leuk wanneer je alles weer heel thuis hebt (afgeleverd)

Mooi verslag trouwens

p.s. dat benzinespuiten hebben @@ en ik nog eens dunnetjes overgedaan.....

[Dinky Boy]

Bij prijs inbegrepen: Overnachtingen, ontbijt, diner, routeboek.

Servicewagen: Het is de bedoeling dat je auto in orde is als je meegaat. De service wagen is er voor onverwachte pech. Heeft wel wat onderdelen bij zich, maar is geen rijdend magazijn, natuurlijk. Volgt in principe alleen de route in het routeboek en helpt binnen de grenzen van het mogelijke.

Reisverzekering/autoverzekering moet je gewoon zelf in orde hebben.

Hoe kindvriendelijk zo'n tocht is hangt van de kinderen en van jezelf af. Sommige kinderen vinden elk uur op de achterbank van papa's/mama's Alfa helemaal te gek, anderen wat minder. Bouw gewoon wat meer ruimte in, vertrek vroeg, stop wat vaker onderweg, bezoek eens een kasteel/park (Gerrit en Nicole nemen in het routeboek altijd wat info op over bezienswaardigheden) en snij eventueel een stuk af, zodat het voor iedereen leuk blijft. Zorg dat ze het zwembad in het hotel (mits dat er is uiteraard) kunnen bezoeken. En als ze oud genoeg zijn, laat ze ook eens navigeren, een deel van de dag even wat verantwoordelijkheid dragen maakt het al een stuk anders.

[Dinky Boy]

Dank jullie

Euh... hoezo, Cor? Ik ben er nog helemaal niet aan toegekomen 'Technisch' door te surfen... Pfff... bak werk geeft zo'n forum. Dacht dat ik afgekickt was in die twee weken...

[cor]

staat ook niet op het forum Dink, we praten wel een keertje bij , maar een ding is zeker, de Dello's in m'n Bert geven meer power t.o.v. de Solexen....

[jolinos]

Hans , mooi verhaal je hebt veel gezien zo te lezen , ik zou een tikkie jaloers worden

En nu begint het echte leven weer op naar de volgende vakantie.

[Dinky Boy]

USB-kabeltje bleek gewoon in de koffer te zitten, dus dagboek inmiddels opgeleukt met wat foto's. Een uitgebreidere selectie hier.

[Bert-155]

Leuk verhaal Dink, mooie foto's!!

**Hoopt dit ook eens mee te maken **

[tdk146]

Tja een mooi verhaal idd het is wat voor het klavertje of niet soms