ma dec 31, 2012 20:27
Zo, dat zijn direct even een paar reacties, dank voor jullie enthousiasme, leuk!
Ongeveer 1,5 jaar geleden werd de auto op GB kenteken aangeboden in Marbella. Wekenlang heb ik dagelijks de foto's van de advertentie bestudeerd en uiteindelijk contact gezocht met de verkoper. Dit was een engelsman met een kleine autoverzameling in Marbella. We hebben een afspraak gemaakt en ik heb met een rugzak het vliegtuig naar Malaga genomen waar ik werd afgehaald. De man kwam naar het vliegveld in een prachtige witte Lancia Thema turbo, dit was rond middernacht. Het avontuur is natuurlijk een leuk deel van de hobby. De verkopende partij bleek een advocatenstel met meerdere huizen. Ik werd naar een huis in een soort resort gebracht waar ik de nacht kon doorbrengen en even tot rust kon komen(met zwembad uiteraard!) De volgende ochtend werd ik opgehaald in een werkelijk in nieuwstaat verkerende Giulietta 116 met amper 20d km om naar de garage van de man te gaan. Na alle auto's van de man bekeken te hebben, was de Sei het slotakkoord. Hij had verder een drietal Giulietta's 116, een Alfetta SL two tone, Audi S8, MB560, Bmw 528i E28, M5 E39, 75TS en ongetwijfelt nog iets dat ik hier vergeten ben naast de eerder genoemde Lancia. 1 van de Giulietta's heb ik overigens dit jaar ook naar NL gehaald, een zilveren 2.0 RHD in prachtige staat al zeg ik het zelf. Dat is een verhaal op zich, hiervoor heb ik afgelopen juli een door en door rotte berlina 105 naar Alicante gereden, een liter olie op 300km al werd dat met de kilometers beter, prachtig vind ik het om dit soort dingen te doen. Goed verder over de Sei td. Het starten ging met veel roken gepaard, de auto was verre van trillingsvrij, maar de hele uitstraling en dat interieur he? Kortom, ik was verkocht en heb de auto overgenomen. Nu was ik een Alfa rijker en ruim 2700km van huis met platen die nog 3 dagen geldig waren. Op zo'n moment weet je wat je te doen staat, rijden. De 1e dag van Marbella naar Burgos, eerst kilometers en kilometers door de bergen met een stop in Ronda, geweldig, via Madrid uiteindelijk met Burgos als eindstation, de 2e dag naar Poitiers door Baskenland wat fantastisch is, echt een geweldige omgeving, genieten om door te rijden, nog gestopt in Biarritz om wat te eten en een beetje mondain doen met de aanwinst om in Angouleme uit te komen met een leger dan lege tank en uiteindelijk een pomp..............die gesloten was. Weer verder, echt ik kan me niet heugen zo blij te zijn geweest met een Total totem en een creditcardpomp. Met een volle tank en een blij gevoel in Poitiers aangekomen. Als de Sei reed dan reed ze, maar de koude start was een crime, in Burgos kreeg ik de auto met heel veel moeite uiteindelijk aan, maar als hij eenmaal ging... In Poitiers was het starten eender, alleen was het hier bij een vol terras met ontbijtende fransosen. Ik heb hun blikken niet afgewacht toen ik het terrein afreed. Daarnaast begon de stuurbekrachtiging de geest te geven en werd het trillen erger, maar dat geluid................... en die trekkracht en de atmosfeer. Ik ben al jaren verzot op italiaanse auto's en heb er voorzichtig gezegd wel een paar meer en dit soort auto's intrigeert me gewoon. Kijk bv maar eens naar de meters die tegen elkaar in draaien en de knoppen op de meest bizarre plekken. Een lang verhaal kort, vanuit Poitiers ben ik de dag erop rijdend thuis gekomen, maar daar was ook echt alles mee gezegd. Starten was er thuis helemaal niet meer bij. Vervolgens aan de gang gegaan, gloeibougies, verstuivers, pomprevisie, kleppen stellen, brandstoflekkages verhelpen, handrem afstellen, nieuwe banden, stuurhuisrevisie, kortom er kwam prijstechnisch meer als een tweede auto bij, maar ja dan heb je ook wel wat bijzonders. Op dit moment is de auto gekeurd en kan ik er dus mee rijden. Er zit nog een trilling in, zelf denk ik aan versleten rubbers in de achterasophanging of een hardyschijf die vervormd is door te lang stilstaan. Verder laat ze een drupje olie vallen en wordt een wiellager met de dag hoorbaarder. Maar wat ik er voor terugkrijg: Een prachtig klinkende, heerlijk sturende en erg bijzonder uitziende auto die perfect in mijn verzameling past.
Voor mij is het elke keer weer genieten als ik in iets bijzonders rijd wat de sleur doorbreekt en nog van voor het plastic fantastic tijdperk is. Daar offer ik graag wat comfort voor op als dat nodig is(in dit geval niet)
Belastingvrij is natuurlijk een ander groot pluspunt , maar voor mij geen reden om de auto weer weg te doen. Ik zie het zo, je hebt mensen die schilderijen verzamelen om er naar te kunnen kijken. Het voordeel van een auto is altijd nog dat je er ook in kunt gaan zitten. Doe je dat met een Rembrandt dan komt het niet goed.
Ik hoop het komende seizoen een of meerdere evenementen met deze auto mee te gaan maken en ik reken er op jullie daar live te treffen!
Albert Brouwer
Alfetta 1.8 1976
Giulia 1600Ti Cambio al volante 1965
Giulietta L 1.6 1984
en nog het een en ander meer