Beetje off-topic, maar sinds de discussie loopt, ik nauwelijks wordt gehinderd door enig technisch inzicht maar wel nieuwsgierig ben: even twee stukjes text geknipt-en-geplakt:
eerste:
"A worthwhile addition to any track day car without the need to go to expensive Watts linkages or Panhard rod designs - neither of which provide an ideal solution on a 105 Series Alfa." , van de omschrijving op de Classic-Alfa site,
tweede:
"In racing, the height of the rear roll centre severely restricts the car’s ability to put its power down properly." , van de Alfaholics site uit de omschrijving van hun Wattslink constructie.
Het nut van het verhogen van het rolcentrum aan de vóórzijde van een erg verlaagde racer snap ik (inmiddels), en inderdaad, sinds ik de AH geometry pack heb is er "rust" in de neus én in het stuur van de Juul, stuurt echt top. Maar waarom zit een hoog rollcentre áchter het kwijtkunnen van het vermogen dan in de weg ?? Een starre achteras wil je uiteraard op zijn plek houden, én "vlak", en dit gaat (naar mijn mening) erg goed met m'n aluminium Tbar met "vaste" aansluitingen aan de koets en uniball aan het diff. (Sper, dempers en veren mogen ook in orde zijn, uiteraard) Met het standaard Tbar raakte zowel ik als de Juul ernstig overstuur(d), met deze Tbar/uniball scheepsladingen meer grip ! Waarom levert een Watts dan zoveel meer grip aan de achterzijde op ? Je hebt immers (weer) een stabi nodig, dus de koets gaat weer meer rollen, en minder druk op de binnenste wielen wil je ook weer niet !?
En waarom zijn Watts en Panhard dan weer "no ideal solution" ?? Wat is dat (los van kosten/technische haalbaarheid) dan wel ? (Wie gaat er als eerste onafhankelijke achterwielophanging op een 105'je knutselen ??)