Nou, dat was me het race-weekendje wel... Afgelopen vrijdag nog über-overdreven nauwkeurig de homokineten van de 156 uit elkaar gehaald, "cleanroom-kwaliteit" schoongemaakt, bij Doetam ashoezen uitgezocht, en alles (inclusief de "ontluchtingstaktiek" met een stukje kabelbinder) in elkaar geprutst: de auto stond, zonder aandrijfassen, op bokjes . De Giulia bleek donderdag(na)middag niet racewaardig: aangepaste sper maakte allerlei geluiden die je juist NIET wilt horen..
Het liep vrijdag allemaal zo uit de planning-klauwtjes dat ik pas om 22.30 alles klaar en ingepakt had. Paar uurtjes shut-eye thuis, wekker op 04.30 en op naar de baan. 08.00 aan de balie bij Nina/Ria. Met redelijk knikkende knietjes de training (2.10.08) gereden, maar alle binnenschermen bleven homokineetvet-vrij. Yess.... Verder van Gerben opbeurende uitleg gekregen over het al dan niet wenselijk zijn van iets speling van homokineten in race-omstandigheden, dus dat gaf de racende burger extra moed.
Ik had maar één setje wielen/banden ter beschikking (Toyo R888R), onder (op zaterdag) uiterst wisselende omstandigheden, dus dat geeft enorme rust met betrekking tot de bandenkeuze. Een aanrader !
Race 1 als 17'e gestart, en met dank aan het tweede, natte gedeelte van de race op kunnen stomen naar de 9'e plek. Niet ontevreden. En bijna net zo snel (2.10.6) als in de kwalificatie !
Race twee dus als 9'e gestart, Paar plekken verloren (12'e gefinished) : ik had in race 1 een paar plekken gewonnen van (veel) snellere mannen die op slicks reden en in de nattigheid dus geen tempo konden maken. Beetje met de instelbare dempers gerommeld en ziedaar: 2.08.7. Mooi. Lekker veel race-meters gemaakt en kunnen wennen aan de 156. Nog best wel e.e.a. te doen.. Te beginnen met de voorwielen op camber te zetten. Snelle lange bochten gaat goed, beginnend onderstuur met flinterdun liften resulteert meteen in "bijtrekken" van de achterkant, zodat je (nog net) met 4 wielen op het asfalt blijft. En ik kan je verzekeren: dat is prettig. Erg prettig. Kortere bochtjes zijn redelijk drama: mijn ongeduld, geringe zelf/FWD wagenbeheersing, en niet gecamberde voorwielaandrijving resulteert in dráken van lijnen. Wat ik ook leuk vind als verstokte Perenkist-rijder: in het Scheivlak kun je met wat meer liften de achterkant mooi zetten/laten sliden, beetje tegenstuur en gas houden, erg vermakelijk.
Okee ! Toetje !!! Bij de Challenge waren er nogal wat deelnemers uitgevallen, en hun 1-uurs race dreigde een magere vertoning te worden. Of we zin hadden om mee te rijden ? Ehh, hoezo ? Is de paus katholiek ? En does a bear shit in the woods ??
Dus versterkt met een 7-tal SI'ers toch nog een leuk startveld van 24 auto's. Achteraan gestart, en 10'e overal geworden met als snelste tijd 2.08.3, theoretisch snelste tijd 2.07.8.
De hele dag gereden met een motor die niet lekker liep: staat niet goed op tijd en/of vervuilde injectoren. Mijn race-hoop in bange dagen en Chief Mechanic Marco van Doorn van Alfaspecials was even komen buurten en gaf groen licht voor doorrijden. Op de terugweg de auto bij Alfaspecials gedropt: Marco gaat de afgedwaalde paarden terug naar de kudde drijven. Er moeten er best wel een paar aan de wandel zijn gegaan... Of ik nu kan sturen of niet: zodra de stuurtjes/voorwielen recht staan moet ik toch redelijk weg kunnen lopen van 2.0 16V cuppers bijvoorbeeld, en dat lukte dus bepaald niet. Met de voorwielen op camber, alle paarden weer bij de les en een stel "verse gladde bandjes" wil ik er toch wel een seconde of 4 afhebben, dan zit ik zo'n beetje op "Cassa di Pere" niveau..
Last but not least: Familie Slop heeft heel veel en heel goed werk verzet, hulde & applaus. En Jasper heeft zijn eerste diesel-race gereden waarbij hij de finishvlag ook zag !!
En even een 2 minuut blank neer gezet. Zeer serieus goed stuurwerk Jasper !!
Hele weekend goede hospitality en verzorging van de inwendige racert: Mike en zijn crew hadden dit, zoals vanouds, weer zeer goed in de culinaire knuisten.
40+ deelnemers in het SI heeft de "gelegenheids-aanwas" hopelijk overtuigd/doen inzien dat je weer gewoon moet meedoen. Zolang het nog kan. We blijven dus NIET eeuwig jong, net als het DNRT, en we zullen ook zeker NIET eeuwig op peut kunnen blijven rijden...