De allerlaatste race, Snetterton 1999. Dit was een uniek Engels evenement in november, stromende regen bijna gegarandeerd dus. Het was een estafette waarbij ik deel uitmaakte van het Alfa team van John Norrington. Het is een drie uursrace en alles wat dat seizoen geracet heeft in Engeland mag meedoen. Van formule auto's en Bugatti's tot supertoerwagens. Iedereen krijgt een handicap naarmate het vermogen en de rondetijden (klopt aardig) en je wisselt niet van rijder, maar rijdt de pitbox van het team in, waarna aan de voorkant je teamgenoot de race weer voortzet met zijn auto. Ontzettend leuk. En zo zag ik toen ik de baan opging voor de training in de verte Ivan Dutton in een T59 Bugatti, dat maak je niet elke dag mee, een vooroorlogse Grand Prix auto. Ik trapte wat ik kon, maar kwam geen meter dichterbij, acht cylinders met compressor waren teveel voor de GTV en Ivan bleef me voor op bandjes die minder dan de helft van de mijne waren en een stuur dat twee keer zo groot was. Open kuip, schakelen buiten de kuip (ongesynchroniseerd) en geen gordels. Ik heb die dag respect gekregen voor dat vooroorlogse spul. De dag van de race was het snertweer op Snetterton. Ivan had, net als zijn teamgenoten, een vuilniszak voorzien van drie gaten voor hoofd en armen als regenbescherming en op de spiegelgladde baan waren de Bugatti's verloren tegen het moderne geweld. De GTV ziet er een beetje zielig uit met zijn smalle regenbandjes, maar die zijn zeer effectief. We eindigden hoog met het Alfateam, ik weet niet meer hoe hoog, maar dat kom ik nog wel tegen. Een maand later liep ik een zware blessure op met een tijdlang ziekenhuis als gevolg en het einde van de racerij. Ik heb nog wel een tijdje incentive gereden op Francorchamps, een dagje met Ron Simons op de Nordschleife enzo, maar in 2003 heb ik mijn licentie laten verlopen (deed wel een beetje pijn).